Hi Snehiths,
I left Oracle and joined Accenture on 26th July. She is the inspiration to take this offer.
Its gr8 fun to play with her & watching her activities. One has to experience.
Monday, February 07, 2011
Spoorthi
Wednesday, June 16, 2010
Life after Marriage
Every one used to say that marriage life is restricted and responsible life. But till today I dint feel any difference in my responsibility compare to my bachelor life.Restriction.. Yes.. but I feel more or less good restriction...
We had lot of memorable and fun times till today. So far life after marriage is so goood…
One + One =Three….. Yes we are going to become three in a month time. Yes I am very much excited to welcome new member in my family.
They say ‘When baby is born a father is also born’. Waiting for my new birth as a father. Will wait and see how good I am as a father.
Friday, May 21, 2010
ನಿದ್ರೆ ಕೆಡಿಸಿದ ವಿಷಯ
ನನ್ನ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಮರೆಯಲಾಗದ ದಿನವಾದು, ಹೌದು ಅಂದು ಸಂಕಸ್ಟಿ, ಆ ವೇಳೆಗಾಗಲೇ ಗಣೇಶನ ದರ್ಶನ ಮಾಡಿ , ದೇವರಿಗೆ ಹರಕೆ ಹೊತ್ತು ರೂಮಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದೆ. ಅದೇ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಮನೆಯಿಂದ ಫೋನ್ ಬಂತು. ಫೋನಿನಲ್ಲಿ ಹಾರಿ ಬಂದ ಸಂದೇಶವೇನು ಗೊತ್ತಾ ? ನೀನು ಪಾಸ್ ಆಗಿದ್ದೀಯ ಅಂತ.
ಹೌದು ಎಲ್ಲರೂ ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ಒಂದು ತರಗತಿ ಪಾಸಾಗಿ ಮತ್ತೊಂದು ತರಗತಿಗೆ ಹೋಗ್ತಾರೆ. ಅದ್ರಲ್ಲಿ ಏನು ವಿಶೇಷ ? ವಿಶೇಷ ಇದೆ. ಅಂದು ನಾನು ಬರಿ ಪಾಸಾಗಿರಲಿಲ್ಲ,ಓದಿನಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಸಲ ಫೈಲ್ ಆಗಿ ಪಾಸಾಗಿದ್ದೆ. ಆ ಫೋನ್ ಕರೆ ೨ ತಿಂಗಳು ಅನುಭವಿಸಿದ ಮಾನಸಿಕ ಯಾತನೆಗೆ ಅಂತ್ಯ ಹೇಳಿತ್ತು.
ಹತ್ತನೆ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮ ಅಂಕಗಳಿಸಿ ಪಾಸಾದ ಮೇಲೆ ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಮನೆಯವರೆಲ್ಲರ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು. ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಅತ್ಯಂತ ಬುದ್ದಿವಂತನೆಂಬ ಹಣೆಪಟ್ಟಿ ನನ್ನದಾಯ್ತು. PUC ಯಲ್ಲಿ ವಿಜ್ಞಾನ ವಿಷಯವನ್ನ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಮೊದಲ ಸಲ ಆಂಗ್ಲ ಮಾದ್ಯಾಮವಾದ್ದರಿಂದ ಮೊದಲ ಕೆಲವು ದಿನಗಳು ಕಷ್ಟವಾಯ್ತು. ನಿಧಾನವಾಗಿ ಅದಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಮೊದಲ ವರ್ಷ ಎಲ್ಲವೂ ಸರಿಯಾಗೇ ಇತ್ತು. ನಿಧಾನವಾಗಿ ೨ ನೇ ವರ್ಷ ಓದಿನಲ್ಲಿನ ಆಸಕ್ತಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿತ್ತು. ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣಗಳು ಹಲವು. ಕಾರಣಗಳೇನೇ ಇರಲಿ, ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಅನುತ್ತೀರ್ಣನಾಗದೆ ಇದ್ದ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಇತ್ತು.
ಆ ದಿನ ಬಂದೇ ಬಿಟ್ಟಿತು, ೨ನೇ ವರ್ಷದ ಪಾಲಿತಾಂಶ ಪ್ರಕಟವಾಯ್ತು. ಎಲ್ಲರ ನಿರೀಕ್ಷೆಯನ್ನ ನಾನು ಹುಶಿ ಮಾಡಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಮೊದಲನೆ ಬಾರಿ ಓದಿನಲ್ಲಿ ಫೈಲ್ ಆಗಿದ್ದೆ. ಅಂದು ಇಂದಿನಂತಲ್ಲ. ಒಮ್ಮೆ ಫೈಲ್ ಆದರೆ ಮುಗಿಯಿತು, ಮುಂದಿನ ತರಗತಿಗಳಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕಾದರೆ ಒಂದು ವರ್ಷ ಕಾಯಬೇಕು. ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಪರೀಕ್ಷೆ ಬರೆಯಬೇಕು ಎಂದರೆ ಅಕ್ಟೋಬರ್ ವರೆಗೆ ಕಾಯಲೇ ಬೇಕು. ಒಂದು ವರ್ಷ ವೇಸ್ಟ್ ಆಗೊದನ್ನ ತಪ್ಪಿಸೋದಕ್ಕೆ ಸಾದ್ಯ ಇರಲಿಲ್ಲ.
ತುಂಬಾನೇ ಬೆಜಾರಾಯ್ತು. ನಾನು ಫೈಲ್ ಆಗಿದ್ದ ವಿಷಯವನ್ನ ಮನೆಯವರಿಗೆ ಹೇಗೆ ಹೇಳೋದು?? ನಿಜ ಹೇಳೋದಕ್ಕೆ ನನ್ನಿಂದ ಸಾದ್ಯವಿರಲಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ಇರಬೇಕು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಾನು ಪಾಸ್ ಆಗಿದ್ದೇನೆಂದು ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿ ಮತ್ತೊಂದು ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದ್ದೆ. ನಿಜ ಹೇಳಿ ತಪ್ಪೊಪ್ಪಿಕೊಂಡಿದ್ದರೆ ಮನಸ್ಸಿನ ಅರ್ಧ ಭಾರವನ್ನ ಕೆಳಗಿಳಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ನಿಜ ಹೇಳಲು ದರ್ಯ ಸಾಕಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ಇಂದಲ್ಲ ನಾಳೆ ನಿಜ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಹೆದರಿಕೆಯಿಂದ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ತುಂಭ ಹಿಂಸೆ ಅನುಭವಿಸಿದ್ದೆ.
ಒಂದು ವರ್ಷ ಹಾಳಾಗದಂತೆ ಉತ್ತೀರ್ಣನಾಗಲು ಏನಾದರೂ ಮಾರ್ಗ ಇದೆಯೇ ಎಂದು ವಿಚಾರಿಸಿದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ರೀಕೌಂಟಿಂಗ್ & ರಿವ್ಯಾಲ್ಯೂಯೇಶನ್ ೨ ಆಯ್ಕೆಗಳಿದ್ದವು. ರೀ ಕೌಂಟಿಂಗ್ಗೆ ೫೦ ಹಾಗೂ ರೀ ವ್ಯಾಲ್ಯುವೇಶನ್ ಗೆ ೫೦೦ ರೂಪಾಯಿಗಳನ್ನ ಕಟ್ಟಬೇಕಿತ್ತು. ರೀ ಕೌಂಟಿಂಗಲ್ಲಿ ಪಾಸ್ ಆಗೋ ಸಂಭವ ಕಡಿಮೆಯಿರುವದರಿಂದ ರೀ ವ್ಯಾಲ್ಯುವೇಶನ್ಗೇ ಹಾಕಬೇಕೆಂದು ನಿರ್ಣಯಿಸಿದೆ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಪಾಸ್ ಆಗಿದ್ದೇನೆಂದು ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿದ್ದರಿಂದ ೫೦೦ ರೂಪಾಯಿಗಳನ್ನ ಹೇಗೆ ಕೇಳುವದು? ಯಾಕೆಂದು ಕೇಳಿದರೆ ಏನು ಹೇಳುವದು ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಗದೇ ಪೇಚಾಡಿದ್ದೆ. ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿಯದಂತೆ ಮನೆಯಿಂದ ೫೦೦ ರೂಪಾಯಿ ಹಣವನ್ನ ಕದ್ದು ರೀ ವ್ಯಾಲ್ಯುವೇಶನ್ಗೆ ಕಟ್ಟಿದ್ದೆ.
ಮುಂದೇನು ಮಾಡುತ್ತಿಯ ಎಂದು ಕೇಳಿದವರಿಗೆಲ್ಲಾ, ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ನನಗೆ ಇಸ್ಟವಿಲ್ಲ ಎಂದು, ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಕೋರ್ಸ್ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದೆ. ಅದರಂತೆ ಧಾರವಾಡಕ್ಕೆ ತೆರಳಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಕೋರ್ಸ್ ಸೇರಿಕೊಂಡೆ. ಆದರೆ ಅದೇನೇ ಮಾಡಿದರು ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿ ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದೆನಲ್ಲಾ, ಸದಾ ನನ್ನ ಒಳಿತನ್ನೇ ಬಯಸಿದ ಮನೆಯವರಿಗೆ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿದೆನಲ್ಲಾ ಎಂಭ ಪಾಪ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಸದಾ ನನ್ನ ಕಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ಇದೇ ಯೋಚನೆಯಲ್ಲಿ ಅದೆಸ್ಟೊ ನಿದ್ದೆಯಿಲ್ಲದ ರಾತ್ರಿಗಳನ್ನ ಕಳೆದಿದ್ದೇನೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಹೇಳುವದು ನಿದ್ದೆ ಕೆಡಿಸುವಂತ ಕೆಲಸವನ್ನ ಯಾವತ್ತೂ ಮಾಡಬಾರದೆಂದು.
ಈಸ್ಟೆಲ್ಲಾ ಆದರೂ ರೀ ವ್ಯಾಲ್ಯುವೇಶನ್ನಲ್ಲಿ ಪಾಸಾಗುತ್ತೇನೆಂಬ ಒಂದು ನಂಭಿಕೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಬಲವಾಗಿತ್ತು. ಅದೇ ದರ್ಯ ನನ್ನನ್ನ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಾದಾನವಾಗಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಅದೇ ಅಶೆಯಲ್ಲಿ CET ಕೂಡ ಬರೆದಿದ್ದೆ.
ದೇವರು ನನ್ನ ಕೈ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ರೀ ವ್ಯಾಲ್ಯುವೇಶನ್ನಲ್ಲಿ ಪಾಸಾಗಿದ್ದೆ. ೫ ಅಂಕ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಬಂದಿತ್ತು. ನಾನು ಧಾರವಾಡದಲ್ಲಿದ್ದುದರಿಂದ ಕಾಲೇಜ್ ನಿಂದ ಮನೆಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿ ವಿಷಯ ತಿಳಿಸಿದ್ದರು. ಆಗಲೇ ಮನೆಯವರಿಗೆ ನಿಜವಾದ ವಿಷಯ ತಿಳಿದಿದ್ದು. ನೇರವಾಗಿ ಮೊದಲು ಕಾಲೇಜ್ಗೆ ಹೋಗಿ ನನ್ನ ಮಾರ್ಕ್ಸ್ ರೆಕಾರ್ಡ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡೆ. ಪಾಸಾಗಿದ್ದರಿಂದ ರೀ ವ್ಯಾಲ್ಯುವೇಶನ್ಗೆ ಕಟ್ಟಿದ ೫೦೦ ರೂಪಾಯಿ ತಿರುಗಿ ಬಂದಿತ್ತು. ಜೊತೆಯಲ್ಲೇ CET ಪಾಲಿತಾಂಶ ಕೂಡ ಬಂದಿತ್ತು. ಅದರಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮ ಅಂಕ ಗಳಿಸಿದ್ದೆನಾದರೂ ನನಗೆ ಈಸ್ಟೆಲ್ಲಾ ತೊಂದರೆ ಕೊಟ್ಟ ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರ ವಿಷಯವನ್ನ ಪ್ರಧಾನವಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು BSc. ಓದಿದೆ.
ಹೌದು ಎಲ್ಲರೂ ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ಒಂದು ತರಗತಿ ಪಾಸಾಗಿ ಮತ್ತೊಂದು ತರಗತಿಗೆ ಹೋಗ್ತಾರೆ. ಅದ್ರಲ್ಲಿ ಏನು ವಿಶೇಷ ? ವಿಶೇಷ ಇದೆ. ಅಂದು ನಾನು ಬರಿ ಪಾಸಾಗಿರಲಿಲ್ಲ,ಓದಿನಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಸಲ ಫೈಲ್ ಆಗಿ ಪಾಸಾಗಿದ್ದೆ. ಆ ಫೋನ್ ಕರೆ ೨ ತಿಂಗಳು ಅನುಭವಿಸಿದ ಮಾನಸಿಕ ಯಾತನೆಗೆ ಅಂತ್ಯ ಹೇಳಿತ್ತು.
ಹತ್ತನೆ ತರಗತಿಯಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮ ಅಂಕಗಳಿಸಿ ಪಾಸಾದ ಮೇಲೆ ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಮನೆಯವರೆಲ್ಲರ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು. ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಅತ್ಯಂತ ಬುದ್ದಿವಂತನೆಂಬ ಹಣೆಪಟ್ಟಿ ನನ್ನದಾಯ್ತು. PUC ಯಲ್ಲಿ ವಿಜ್ಞಾನ ವಿಷಯವನ್ನ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಮೊದಲ ಸಲ ಆಂಗ್ಲ ಮಾದ್ಯಾಮವಾದ್ದರಿಂದ ಮೊದಲ ಕೆಲವು ದಿನಗಳು ಕಷ್ಟವಾಯ್ತು. ನಿಧಾನವಾಗಿ ಅದಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಮೊದಲ ವರ್ಷ ಎಲ್ಲವೂ ಸರಿಯಾಗೇ ಇತ್ತು. ನಿಧಾನವಾಗಿ ೨ ನೇ ವರ್ಷ ಓದಿನಲ್ಲಿನ ಆಸಕ್ತಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿತ್ತು. ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣಗಳು ಹಲವು. ಕಾರಣಗಳೇನೇ ಇರಲಿ, ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಅನುತ್ತೀರ್ಣನಾಗದೆ ಇದ್ದ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಸಹಜವಾಗಿಯೇ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಇತ್ತು.
ಆ ದಿನ ಬಂದೇ ಬಿಟ್ಟಿತು, ೨ನೇ ವರ್ಷದ ಪಾಲಿತಾಂಶ ಪ್ರಕಟವಾಯ್ತು. ಎಲ್ಲರ ನಿರೀಕ್ಷೆಯನ್ನ ನಾನು ಹುಶಿ ಮಾಡಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಮೊದಲನೆ ಬಾರಿ ಓದಿನಲ್ಲಿ ಫೈಲ್ ಆಗಿದ್ದೆ. ಅಂದು ಇಂದಿನಂತಲ್ಲ. ಒಮ್ಮೆ ಫೈಲ್ ಆದರೆ ಮುಗಿಯಿತು, ಮುಂದಿನ ತರಗತಿಗಳಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕಾದರೆ ಒಂದು ವರ್ಷ ಕಾಯಬೇಕು. ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಪರೀಕ್ಷೆ ಬರೆಯಬೇಕು ಎಂದರೆ ಅಕ್ಟೋಬರ್ ವರೆಗೆ ಕಾಯಲೇ ಬೇಕು. ಒಂದು ವರ್ಷ ವೇಸ್ಟ್ ಆಗೊದನ್ನ ತಪ್ಪಿಸೋದಕ್ಕೆ ಸಾದ್ಯ ಇರಲಿಲ್ಲ.
ತುಂಬಾನೇ ಬೆಜಾರಾಯ್ತು. ನಾನು ಫೈಲ್ ಆಗಿದ್ದ ವಿಷಯವನ್ನ ಮನೆಯವರಿಗೆ ಹೇಗೆ ಹೇಳೋದು?? ನಿಜ ಹೇಳೋದಕ್ಕೆ ನನ್ನಿಂದ ಸಾದ್ಯವಿರಲಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ಇರಬೇಕು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಾನು ಪಾಸ್ ಆಗಿದ್ದೇನೆಂದು ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿ ಮತ್ತೊಂದು ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದ್ದೆ. ನಿಜ ಹೇಳಿ ತಪ್ಪೊಪ್ಪಿಕೊಂಡಿದ್ದರೆ ಮನಸ್ಸಿನ ಅರ್ಧ ಭಾರವನ್ನ ಕೆಳಗಿಳಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ನಿಜ ಹೇಳಲು ದರ್ಯ ಸಾಕಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ಇಂದಲ್ಲ ನಾಳೆ ನಿಜ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಹೆದರಿಕೆಯಿಂದ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ ತುಂಭ ಹಿಂಸೆ ಅನುಭವಿಸಿದ್ದೆ.
ಒಂದು ವರ್ಷ ಹಾಳಾಗದಂತೆ ಉತ್ತೀರ್ಣನಾಗಲು ಏನಾದರೂ ಮಾರ್ಗ ಇದೆಯೇ ಎಂದು ವಿಚಾರಿಸಿದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ರೀಕೌಂಟಿಂಗ್ & ರಿವ್ಯಾಲ್ಯೂಯೇಶನ್ ೨ ಆಯ್ಕೆಗಳಿದ್ದವು. ರೀ ಕೌಂಟಿಂಗ್ಗೆ ೫೦ ಹಾಗೂ ರೀ ವ್ಯಾಲ್ಯುವೇಶನ್ ಗೆ ೫೦೦ ರೂಪಾಯಿಗಳನ್ನ ಕಟ್ಟಬೇಕಿತ್ತು. ರೀ ಕೌಂಟಿಂಗಲ್ಲಿ ಪಾಸ್ ಆಗೋ ಸಂಭವ ಕಡಿಮೆಯಿರುವದರಿಂದ ರೀ ವ್ಯಾಲ್ಯುವೇಶನ್ಗೇ ಹಾಕಬೇಕೆಂದು ನಿರ್ಣಯಿಸಿದೆ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಪಾಸ್ ಆಗಿದ್ದೇನೆಂದು ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿದ್ದರಿಂದ ೫೦೦ ರೂಪಾಯಿಗಳನ್ನ ಹೇಗೆ ಕೇಳುವದು? ಯಾಕೆಂದು ಕೇಳಿದರೆ ಏನು ಹೇಳುವದು ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಗದೇ ಪೇಚಾಡಿದ್ದೆ. ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿಯದಂತೆ ಮನೆಯಿಂದ ೫೦೦ ರೂಪಾಯಿ ಹಣವನ್ನ ಕದ್ದು ರೀ ವ್ಯಾಲ್ಯುವೇಶನ್ಗೆ ಕಟ್ಟಿದ್ದೆ.
ಮುಂದೇನು ಮಾಡುತ್ತಿಯ ಎಂದು ಕೇಳಿದವರಿಗೆಲ್ಲಾ, ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ನನಗೆ ಇಸ್ಟವಿಲ್ಲ ಎಂದು, ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಕೋರ್ಸ್ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದೆ. ಅದರಂತೆ ಧಾರವಾಡಕ್ಕೆ ತೆರಳಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಕೋರ್ಸ್ ಸೇರಿಕೊಂಡೆ. ಆದರೆ ಅದೇನೇ ಮಾಡಿದರು ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿ ತಪ್ಪು ಮಾಡಿದೆನಲ್ಲಾ, ಸದಾ ನನ್ನ ಒಳಿತನ್ನೇ ಬಯಸಿದ ಮನೆಯವರಿಗೆ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿದೆನಲ್ಲಾ ಎಂಭ ಪಾಪ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಸದಾ ನನ್ನ ಕಾಡುತ್ತಿತ್ತು. ಇದೇ ಯೋಚನೆಯಲ್ಲಿ ಅದೆಸ್ಟೊ ನಿದ್ದೆಯಿಲ್ಲದ ರಾತ್ರಿಗಳನ್ನ ಕಳೆದಿದ್ದೇನೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಹೇಳುವದು ನಿದ್ದೆ ಕೆಡಿಸುವಂತ ಕೆಲಸವನ್ನ ಯಾವತ್ತೂ ಮಾಡಬಾರದೆಂದು.
ಈಸ್ಟೆಲ್ಲಾ ಆದರೂ ರೀ ವ್ಯಾಲ್ಯುವೇಶನ್ನಲ್ಲಿ ಪಾಸಾಗುತ್ತೇನೆಂಬ ಒಂದು ನಂಭಿಕೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಬಲವಾಗಿತ್ತು. ಅದೇ ದರ್ಯ ನನ್ನನ್ನ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಾದಾನವಾಗಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಅದೇ ಅಶೆಯಲ್ಲಿ CET ಕೂಡ ಬರೆದಿದ್ದೆ.
ದೇವರು ನನ್ನ ಕೈ ಬಿಡಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ರೀ ವ್ಯಾಲ್ಯುವೇಶನ್ನಲ್ಲಿ ಪಾಸಾಗಿದ್ದೆ. ೫ ಅಂಕ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಬಂದಿತ್ತು. ನಾನು ಧಾರವಾಡದಲ್ಲಿದ್ದುದರಿಂದ ಕಾಲೇಜ್ ನಿಂದ ಮನೆಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿ ವಿಷಯ ತಿಳಿಸಿದ್ದರು. ಆಗಲೇ ಮನೆಯವರಿಗೆ ನಿಜವಾದ ವಿಷಯ ತಿಳಿದಿದ್ದು. ನೇರವಾಗಿ ಮೊದಲು ಕಾಲೇಜ್ಗೆ ಹೋಗಿ ನನ್ನ ಮಾರ್ಕ್ಸ್ ರೆಕಾರ್ಡ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡೆ. ಪಾಸಾಗಿದ್ದರಿಂದ ರೀ ವ್ಯಾಲ್ಯುವೇಶನ್ಗೆ ಕಟ್ಟಿದ ೫೦೦ ರೂಪಾಯಿ ತಿರುಗಿ ಬಂದಿತ್ತು. ಜೊತೆಯಲ್ಲೇ CET ಪಾಲಿತಾಂಶ ಕೂಡ ಬಂದಿತ್ತು. ಅದರಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮ ಅಂಕ ಗಳಿಸಿದ್ದೆನಾದರೂ ನನಗೆ ಈಸ್ಟೆಲ್ಲಾ ತೊಂದರೆ ಕೊಟ್ಟ ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರ ವಿಷಯವನ್ನ ಪ್ರಧಾನವಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು BSc. ಓದಿದೆ.
Wednesday, May 12, 2010
Is it gud To Shift Jobs Frequently?
This was one of the forwarded mail but its worth reading, Perception differs from person to person
Some, rather most organizations reject his CV today because he has changed jobs frequently (10 in 14 years). My friend, the ˜job hopper™ (referred here as Mr. JH), does not mind it. well he does not need to mind it at all. Having worked full-time with 10 employer companies in just 14 years gives Mr. JH the relaxing edge that most of the ˜company loyal™ employees are struggling for today. Today, Mr. JH too is laid off like some other 14-15 year experienced guys “ the difference being the latter have just worked in 2-3 organizations in the same number of years. Here are the excerpts of an interview with Mr. JH:
Q: Why have you changed 10 jobs in 14 years?
A: To get financially sound and stable before getting laid off the second time.
Q: So you knew you would be laid off in the year 2009?
A: Well I was laid off first in the year 2002 due to the first global economic slowdown. I had not got a full-time job before January 2003 when the economy started looking up; so I had struggled for almost a year without job and with compromises.
Q: Which number of job was that?
A: That was my third job.
Q: So from Jan 2003 to Jan 2009, in 6 years, you have changed 8 jobs to make the count as 10 jobs in 14 years?
A: I had no other option. In my first 8 years of professional life, I had worked only for 2 organizations thinking that jobs are deserved after lot of hard work and one should stay with an employer company to justify the saying ˜employer loyalty™. But I was an idiot.
Q: Why do you say so?
A: My salary in the first 8 years went up only marginally. I could not save enough and also, I had thought that I had a ˜permanent™ job, so I need not worry about ˜what will I do if I lose my job™. I could never imagine losing a job because of economic slowdown and not because of my performance. That was January 2002.
Q: Can you brief on what happened between January 2003 and 2009.
A: Well, I had learnt my lessons of being ˜company loyal™ and not ˜money earning and saving loyal™. But then you can save enough only when you earn enough. So I shifted my loyalty towards money making and saving “ I changed 8 jobs in 6 years assuring all my interviewers about my stability.
Q: So you lied to your interviewers; you had already planned to change the job for which you were being interviewed on a particular day?
A: Yes, you can change jobs only when the market is up and companies are hiring. You tell me “ can I get a job now because of the slowdown? No. So one should change jobs for higher salaries only when the market is up because that is the only time when companies hire and can afford the expected salaries.
Q: What have you gained by doing such things?
A: That's the question I was waiting for. In Jan 2003, I had a fixed salary (without variables) of say Rs. X p.a. In January 2009, my salary was 8X. So assuming my salary was Rs.3 lakh p.a. in Jan 2003, my last drawn salary in Jan 2009 was Rs.24 lakh p.a. (without variable). I never bothered about variable as I had no intention to stay for 1 year and go through the appraisal process to wait for the company to give me a hike.
Q: So you decided on your own hike?
A: Yes, in 2003, I could see the slowdown coming again in future like it had happened in 2001-02. Though I was not sure by when the next slowdown would come, I was pretty sure I wanted a ˜debt-free™ life before being laid off again. So I planned my hike targets on a yearly basis without waiting for the year to complete.
Q: So are you debt-free now?
A: Yes, I earned so much by virtue of job changes for money and spent so little that today I have a loan free 2 BR flat (1200 sq.. feet) plus a loan free big car without bothering about any EMIs. I am laid off too but I do not complain at all. If I have laid off companies for money, it is OK if a company lays me off because of lack of money.
Q: Who is complaining?
A: All those guys who are not getting a job to pay their EMIs off are complaining. They had made fun of me saying I am a job hopper and do not have any company loyalty. Now I ask them what they gained by their company loyalty; they too are laid off like me and pass comments to me “ why will you bother about us, you are already debt-free. They were still in the bracket of 12-14 lakh p.a. when they were laid off.
Q: What is your advice to professionals?
A: Like Narayan Murthy had said “ love your job and not your company because you never know when your company will stop loving you. In the same lines, love yourself and your family needs more than the company's needs. Companies can keep coming and going; family will always remain the same. Make money for yourself first and simultaneously make money for the company, not the other way around.
Q: What is your biggest pain point with companies?
A: When a company does well, its CEO will address the entire company saying, ˜well done guys, it is YOUR company, keep up the hard work, I am with you. But when the slowdown happens and the company does not do so well, the same CEO will say, It is MY company and to save the company, I have to take tough decisions including asking people to go. So think about your financial stability first;when you get laid off, your kids will complain to you and not your boss.
Some, rather most organizations reject his CV today because he has changed jobs frequently (10 in 14 years). My friend, the ˜job hopper™ (referred here as Mr. JH), does not mind it. well he does not need to mind it at all. Having worked full-time with 10 employer companies in just 14 years gives Mr. JH the relaxing edge that most of the ˜company loyal™ employees are struggling for today. Today, Mr. JH too is laid off like some other 14-15 year experienced guys “ the difference being the latter have just worked in 2-3 organizations in the same number of years. Here are the excerpts of an interview with Mr. JH:
Q: Why have you changed 10 jobs in 14 years?
A: To get financially sound and stable before getting laid off the second time.
Q: So you knew you would be laid off in the year 2009?
A: Well I was laid off first in the year 2002 due to the first global economic slowdown. I had not got a full-time job before January 2003 when the economy started looking up; so I had struggled for almost a year without job and with compromises.
Q: Which number of job was that?
A: That was my third job.
Q: So from Jan 2003 to Jan 2009, in 6 years, you have changed 8 jobs to make the count as 10 jobs in 14 years?
A: I had no other option. In my first 8 years of professional life, I had worked only for 2 organizations thinking that jobs are deserved after lot of hard work and one should stay with an employer company to justify the saying ˜employer loyalty™. But I was an idiot.
Q: Why do you say so?
A: My salary in the first 8 years went up only marginally. I could not save enough and also, I had thought that I had a ˜permanent™ job, so I need not worry about ˜what will I do if I lose my job™. I could never imagine losing a job because of economic slowdown and not because of my performance. That was January 2002.
Q: Can you brief on what happened between January 2003 and 2009.
A: Well, I had learnt my lessons of being ˜company loyal™ and not ˜money earning and saving loyal™. But then you can save enough only when you earn enough. So I shifted my loyalty towards money making and saving “ I changed 8 jobs in 6 years assuring all my interviewers about my stability.
Q: So you lied to your interviewers; you had already planned to change the job for which you were being interviewed on a particular day?
A: Yes, you can change jobs only when the market is up and companies are hiring. You tell me “ can I get a job now because of the slowdown? No. So one should change jobs for higher salaries only when the market is up because that is the only time when companies hire and can afford the expected salaries.
Q: What have you gained by doing such things?
A: That's the question I was waiting for. In Jan 2003, I had a fixed salary (without variables) of say Rs. X p.a. In January 2009, my salary was 8X. So assuming my salary was Rs.3 lakh p.a. in Jan 2003, my last drawn salary in Jan 2009 was Rs.24 lakh p.a. (without variable). I never bothered about variable as I had no intention to stay for 1 year and go through the appraisal process to wait for the company to give me a hike.
Q: So you decided on your own hike?
A: Yes, in 2003, I could see the slowdown coming again in future like it had happened in 2001-02. Though I was not sure by when the next slowdown would come, I was pretty sure I wanted a ˜debt-free™ life before being laid off again. So I planned my hike targets on a yearly basis without waiting for the year to complete.
Q: So are you debt-free now?
A: Yes, I earned so much by virtue of job changes for money and spent so little that today I have a loan free 2 BR flat (1200 sq.. feet) plus a loan free big car without bothering about any EMIs. I am laid off too but I do not complain at all. If I have laid off companies for money, it is OK if a company lays me off because of lack of money.
Q: Who is complaining?
A: All those guys who are not getting a job to pay their EMIs off are complaining. They had made fun of me saying I am a job hopper and do not have any company loyalty. Now I ask them what they gained by their company loyalty; they too are laid off like me and pass comments to me “ why will you bother about us, you are already debt-free. They were still in the bracket of 12-14 lakh p.a. when they were laid off.
Q: What is your advice to professionals?
A: Like Narayan Murthy had said “ love your job and not your company because you never know when your company will stop loving you. In the same lines, love yourself and your family needs more than the company's needs. Companies can keep coming and going; family will always remain the same. Make money for yourself first and simultaneously make money for the company, not the other way around.
Q: What is your biggest pain point with companies?
A: When a company does well, its CEO will address the entire company saying, ˜well done guys, it is YOUR company, keep up the hard work, I am with you. But when the slowdown happens and the company does not do so well, the same CEO will say, It is MY company and to save the company, I have to take tough decisions including asking people to go. So think about your financial stability first;when you get laid off, your kids will complain to you and not your boss.
Monday, March 15, 2010
Monday, February 22, 2010
My Chennai Assignment...
Dear Snehiths, this time I would like to write something about my recent visit to Chennai. Yes, I was in Chennai from 28th Jan to 11thFeb.
When they (of course Office) asked me to go Chennai for a month, for a change I happily said OK. This was the first time I was going to Chennai to stay more than a day. Last time I visited Chennai during my trip to Dubai. It was just a night stay out there. This time I went there to work in some1’s absence.
On 28th noon I started @ 2pm from Bangalore by Brandavana express train with full one month luggage. One gentleman was sitting next to me, in some point, we started chatting. That person was from Chennai, and he gave me clear picture of the city. I told my guest house address, it was far from station, so he told me to go by bus instead of auto or taxi but after seeing my luggage, he was convinced that I can’t travel in bus with my bags. But he explained me the major problem for me was to deal with auto or taxi drivers. He was supposed to get an auto for me but in between I found prepaid stand there and reached my guest house around 10pm.
The guest house was very good. Very neat and well maintained. They provided all facilities like tv, internet, ac etc.. They also provided food @ guest house. Food was comparatively good but a bit expensive. They were charging 75 bucks for lunch or dinner.
Next morning I got up early and got ready for office. Had breakfast @ guest hose and started for office. I was supposed to take KT from the guy for next one week and will work on that in his absence. That day I could only take KT on some login credential because of his busy schedule. Unfortunately very next day he got the call from his native and went on leave. He is the only person handling the project from Chennai and other one is supervisor, he is sitting in Bangalore.
It was Saturday, I came to office, next 15days were most memorable days of my life.. Without knowing the system I started working on the project.
For initial 3-4 days, for everything I was dependent on these two, seeking help by phone. To depend on others for everything and seek permission to do something may put u down.
It was really challenging to handle all this for initial days though it was simple and small project. The strange part was by the time I came to know the work the guy return and my job in that project got over.
It was some gr8 moments I spend with SVB(other related team) in Chennai.. their work culture is really good. They work as unit. Enjoy their work. Weekly team outing for lunch etc..
During my stay in Chennai, climate was normal(pleasant). And enjoyed my stay. I found food is bit expensive compared to Bangalore.(not sure about other than T Nagar and Nungabhakam)
The most important one is without knowing Tamil its difficult to manage. Luckily one of my guest house mate knew the language, helps to manage.
The traffic in Chennai is comparatively less, people in Chennai are more economy oriented, and prefer public transport may be the reason. Major roads looks bit wider too.
Over all it was short and memorable for me.
Thursday, January 21, 2010
Life Partner.
Hi Snehiths, Here what I am about to share with you is one of best things in my life that happened in the year 2009.
Frankly, year 2009 wasn’t a pleasant one to me. I had to go through a lot of tough times. But there is something that happened in my life and itt gives me lot of happiness to share this with all my snehiths.
Guess what?? Yes its about my marriage.. They say that “Marriages are made in Haven” Yes, I now 100% believe in this line.
Like all traditional Brahmin family in
Once kundli matches then only rest of the processes start. Like everyone I too had dreams about my life partner. I had full freedom to select my partner.
But I didn’t have any specific requirements. My only requirement was that girl should be well cultured and educated (any bachelor degree would do)
Lots of kundalies came for the marriage. Some of them matched my requirement but some kundalies didn’t work and some other got rejected due to other reasons not known to me. That time only I realized that how difficult it is to find the life partner.
Many times I was thinking that why I didn’t love any girl? If I would have been in love with someone of our cast, I could have escaped from this lengthy and time consuming process of finding the perfect bride.
One fine day my sister and brother-in-law told me about one proposal. Hearing that, for a moment I couldn’t react. The reason, I also knew that girl. She is not only known girl. She happens to be my relative. Quite close relative, my bhabhi’s sister. I asked them to give me some time to think over it. They said, take your time, think twice; since it is in relation, Once am OK and our kundalies match, then rest would be just formalities. Now I was really confused, even though she was my relative from last 6 years I had hardly any kind of interaction with this girl. But I knew that she matches my requirement.
My confusion was about society’s reaction. Definitely everyone would think its love marriage. So what why should I care? But at the same time I was thinking that am I putting my family down in society?
There was no problem for me to give the go ahead. I said to my family that am ok for this alliance if everything is ok for them as well. They were very happy to process this. Then kundalies got exchanged. It was perfectly matching. I asked my sister to talk with girl in detail. She too was very happy. Marriage date also fixed without any formality like seeing or talking. Marriage happened within a month. With this my so called year long search of perfect bride came to an end. Got Happily married on 31st May-2009.
After my marriage for some time people asked whether it was love marriage or the arranged one? Only a few of them believe that it was actually an arranged one. We did not try to justify. But one question I always ask my wife that “why didn’t you love me in this 6 years (after her sisters marriage, before our Marriage)?” J
Wednesday, December 30, 2009
Wish U all Happy New Year-2010
Hi Snehiths,
A brand new year is here, another year filled with expectations, resolutions, fears and forecasts. A year that will disappoint many, surprise some and make a few really happy. My sincerest wish is that everyone will be happy, and share a moment of joy, peace and understanding in coming Year.
That is my New Year's wish. I hope you all share it with me.
Flashback of year 2009 for me is, professionally nothing much happened. Almost this year I was free in d office due to recession. May be this could be d reason that, m eagerly waiting for new year. Hope I can see professionally some changes in coming year.
Personally lot more happened, yes, got happily married . Enjoyed my free time. Expecting more and more happiness and joy in coming year too.
Once again Wish U all Happy New Year-2010
your Snehith,
Manju
Monday, December 14, 2009
Its Our Duty
Today’s hot topic is rising temperature i.e. Global Warming. Global warming is the increase in the average temperature of the Earth's near-surface air and oceans…
Each individual is directly or indirectly contributors for this. All of us know that each drop of the rain contributes for the sea, but neglect when it comes to our work and will continue in our own way.
Public do know the importance of our natural resources.. will use that but never bother about their duty towards nature. Its not a use and throw thing.. Its being continuously used by generation to generation. Its our duty that keep our environment in good condition and have to pass the same to generation to come. Today man is cutting d forest for the intention of being developed and rich but why does not think that indirectly he is heading towards poor.
I used to ask extra cover for shopkeeper with my cloth shopping.. but I learnt that how much this plastic bags are harmful to our environment . 2day to a very large extent I reduced the use of plastic in my daily life, even for vegetable shopping am going with my own jute bag. These plastics r very harmful to our environment and will not decompose easily.
We all know that many of the power plant or big industries are more responsible for the environment pollution. Along with each individual also more or less responsible for the same. We have to keep our environment keep clean and cool.
Following some of the daily activities may help our environment
1. Minimize the use of paper work, ( use E-Paper, E- mail, e-statement instead of news paper, bank statement, ATM receipts)
2. Minimize the use of plastic & tissue papers.
3. Minimize the use of private transport, use public transports
4. Minimize the use of electricity as specially in office don’t forget to turn off your computers before going home. At least in the weekend.
5. Don’t disturb others from your high TV or music system volume. On road plz don’t use horn when its not required. I saw many ppl horn @ signal also.
6. Don’t throw your daily waste on roadside.. Use dust bin (not plastic cover) and handover to corporation vehicle. (if facility available)
7. Don’t go for roadside natural calls when public toilets are available.
8. Give up drinking, smoking, Gutka…. at least spit or throw d waste at correct place .
9. Planting trees in and around our home. Doesn’t take much, except a bucket of water a day and a little care
10. Keep clean in and around our home...
Live simple life… …Don’t bother about others.. Set d trend… People will start follow us..
Friday, November 06, 2009
ನಮಗೆ ಇಂತವರು ಬೇಕಾ???
ಕಳೆದ ಕೆಲವು ದಿನಗಳಿಂದ ಕರ್ನಾಟಕದ ರಾಜಕೀಯ ನಾಟಕ ನೋಡಿದರೆ, ಮೈಯೆಲ್ಲಾ ಉರಿಯುತ್ತದೆ. ಅದ್ಯಾವುದೋ ದೊರೆ ದೇಶ ಹೊತ್ತಿ ಉರಿತಿದ್ದರೆ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಚಳಿ ಕಾಸ್ತಿದ್ನಂತೆ ಅನ್ದಾಂಗೆ ನಮ್ಮ ಜನ ಪ್ರತಿನಿದಿಗಳು ತಮ್ಮ ಕರ್ತವ್ಯ ಮರೆತು ಆರಾಮಾಗಿ ಹೈದರಾಬಾದ್, ಗೋವಾ , ಡೆಲ್ಲಿ ಅಂತ ಮೋಜು ಮಾಡ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕ ನೆರೆ ಪರಿಹಾರ ನಡಿಬೇಕಗಿತ್ತು; ಆದ್ರೆ ಇವ್ರಿಗೆ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಳಜಿನೆ ಇಲ್ಲ. ಇವ್ರಿಗೆ ಆರ್ಸಿ ಕಳಿಸಿದ ಜನಕಿಂತ ಅಧಿಕಾರ, ಹಣ, ಒಣ ಪ್ರತಿಷ್ಠೆಯೇ ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ.
ಒಂದುಕಡೆ ದುಡ್ಡಿದ್ರೆ ಏನು ಬೇಕಾದರು ಮಾಡಬಹುದು ಅಂತ ಅಂದ್ಕೊಂಡಿರೋ ರೆಡ್ಡಿ ಬ್ರದರ್ಸ್, ಮತೊಂದೆಡೆ ನಾನೇ ಸರ್ವಾಧಿಕಾರಿ ಅಂತ ಅಂದ್ಕೊಂಡಿರೋ ಯಡ್ಡಿ. ಇವ್ರಿಗೆಲ್ಲ ತಮ್ಮ ಕೆಲಸ ಏನು , ಯಾಕೆ ಜನ ನಮ್ಮ ಆರಿಸಿ ಕಳ್ಸಿರೋದು ಅಂತ ಏನಾದ್ರು ಜ್ಞಾನ ಇದೆ ಅಂತಿರ? ಇದ್ದಿದ್ರೆ ಖಂಡಿತ ಹೀಗೆ ಮಾಡ್ತಿರಲಿಲ್ಲ..
ಇದು ಒಬ್ಬ ,ಇಬ್ಬರ ಜಗಳ ಅಲ್ಲ, ನಮ್ಮ ಎಲ್ಲ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳ ಕಥೆ. ಇಲ್ಲಿ ಯಾರು ಸಾಛಾರಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಗುರುಗಳೊಬ್ಬರು ಹೇಳ್ತಿದ್ದರು, ರಾಜ ಕಾರಣ ಅಂದ್ರೇನೆ ಹಾಗೆ , ಇಲ್ಲಿ ಯಾರು ಒಳ್ಳೆವರು ಅಂತ ನೋಡೋದಕ್ಕೆ ಆಗೋದಿಲ್ಲ , ಕಡಿಮೆ ಕೆಟ್ಟವರು ಯಾರು ಅಂತ ನೋಡ್ಬೇಕಗೊತ್ತೆ ಅಂತ.. ಆದ್ರೆ ಇವತ್ತು ಅಂತವರೂ ಸಿಗೋದಿಲ್ವಲ್ಲ ಅನ್ನೋ ಹಾಗಾಗಿದೆ. ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಪರಿಹಾರವೇ ಇಲ್ವಾ? ನಮ್ಮ ದೇಶ, ರಾಜ್ಯಗಳು ಇಂತ ದುಷ್ಟ ರಾಜಕಾರಿಣಿಗಳ ಕೈಯಲ್ಲೇ ಇರಬೇಕಾ?? ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಪರಿಹಾರ ಎಂದು?? ಇದ್ದರೆ ಹೇಗೆ? ಏನು ?
ನಂಗೆ ಅನಿಸೊತ್ತೆ ನಮ್ಮ ದೇಶದ ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ಈ ಕೆಲವು ಬದಲಾವಣೆಗಳಾಗಬೇಕಿದೆ...
೧. ಚುನಾವಣೆಗೆ ನಿಲ್ಲಬೇಕಾದರೆ ಅಬ್ಯರ್ಥಿ ಕನಿಷ್ಠ ಪದಿವಿಯನ್ನಾದ್ರು ಓದಿರಬೇಕು.
೨.ಅಬ್ಯಾರ್ಥಿಯ ಒಟ್ಟು ಆದಾಯ ೧ ಕೋಟಿ ದಾಟಿರಬಾರದು.
೩ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ರಾಜಕೀಯದಲ್ಲಿ ಗರಿಷ್ಠ ೨ ಅವಧಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಇರಬುದು. ನಂತರ ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿ ನಿವ್ರತ್ತರಾಗಬೇಕು
೪ ಯಾವುದೇ ಕ್ರಿಮಿನಲ್ ಅಪರಾದದ ಹಿನ್ನೆಲೆ ಇರಬಾರದು
೫ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳಿಗೆ ಕಾರ್ಯಾಂಗ ಮತ್ತು ನ್ಯಾಯಾಂಗಗಳ ಮೇಲೆ ಯಾವುದೇ ಅಧಿಕಾರ ಇರಬಾರದು.
೬ ಎಲ್ಲದಕಿಂತ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಕಡ್ಡಾಯ ಮತದಾನವಾಗಬೇಕು.
Monday, November 02, 2009
ಕನ್ನಡ ರಾಜ್ಯೋತ್ಸವದ ಶುಭಾಶಯಗಳು
ನವೆಂಬರ್ ೧, ಕನ್ನಡ ರಾಜ್ಯೋತ್ಸವ, ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ೭ ಗಂಟೆಯ ಸಮಯ, ನನ್ನ ಗೆಳಯ ಸತೀಶನ ಕರೆ ಬರ್ತಾ ಇತ್ತು, ಆ ಕಡೆಯಿಂದ "ಹಲೋ" ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆ , ನಮಸ್ಕಾರ ಎಂದೇ , ಇವತ್ತು ನಮ್ಮ ಚಲುವ ಕನ್ನಡ ರಾಜ್ಯೋತ್ಸವ ನಾವು ಇವತ್ತಿನ ದಿನ ಯಾವುದೇ ಆಂಗ್ಲ ಭಾಷೆಯ ಶಬ್ಧಗಳನ್ನ ಬಳಸದೆ ಮಾತಾಡೋಣ ಎಂದೇ. ಅದಕ್ಕೆ ಅವನು "ಓಕೆ " ಅಂತಿದ್ದಂತೆ, ಓಕೆ ಅಲ್ಲ ಮಾರಾಯ , ಸರಿ ಅಂತ ಬಯ್ದು ಮಾತು ಮುಂದುವರಿಸಿದೆವು. ಅವನಿಗೆ ಮದುವೆ ಬಟ್ಟೆ ತೆಗೆದು ಕೊಳ್ಳಲು ಜಯನಗರಕ್ಕೆ ಹೋಗಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಸರಿ ಹೋಗೋಣ ಎಂದೆ.
ನಮ್ಮ ವಾಹನಕ್ಕೆ ಕನ್ನಡ ಬಾವುಟವನ್ನ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಹೊರಟೆವು. ಅಲ್ಲಿ ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಸ್ನೇಹಿತರು ನಮ್ಮನ್ನ ಕೂಡಿಕೊಂಡರು. ಎಲ್ಲರು ೧೦೦ಕ್ಕೆ ೧೦೦ ಪ್ರತಿಶತ ಕನ್ನಡ ಪದಗಳನ್ನೇ ಬಳಸಬೇಕೆಂದು ಮಾತಾಡಿಕೊಂಡೆವು. ಅವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬನ ಹೆಸರು FS paatil , ಅವನಿಗೆ ಪಶಿ. ಪಾಟಿಲ್ ಅಂತ ಮರು ನಾಮಕರಣ ಮಾಡಿದೆವು.
ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರು ಒಂದಿಲ್ಲೋಮ್ಮೋ ಆಂಗ್ಲ ಪದಗಳನ್ನ ಬಳಸೇ ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದರು, ಒಬ್ಬರ ತಪ್ಪನ್ನು ಒಬ್ಬರು ಸರಿಮಾಡುತ್ತ ಸಾಗಿತ್ತು ನಮ್ಮ ಕರೀದಿ. ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಒಂದಿಲೊಂದು ಪದಗಳ ಅರ್ಥ ತಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ನೆನಪಿಗೆ ಬರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಆಗಲೇ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದು ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡ ಎಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಶುದ್ದವಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅದೆಸ್ಟು ಬೇರೆ ಬಾಷೆಗಳ ಪ್ರಭಾವಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗಿದೆ ಎಂದು. ಒಂದೂ ಆಂಗ್ಲ ಭಾಷೆಯ ಪದಗಳನ್ನ ಬಳಸದೆ ಮಾತಾಡುವ ಯಕ್ಷಗಾನ ಕಲಾವಿದರನ್ನ ನೆನಸಿಕೊಂಡೆ.
ಇನ್ನು ಅಲ್ಲಿನ ಅಂಗಡಿಯಲ್ಲಿರುವವರೆಲ್ಲ ಆಂಗ್ಲ ಬಾಷೆಯಲ್ಲೇ ನಮ್ಮನ್ನ ಸ್ವಾಗತಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರಿಗೆಲ್ಲ ಕನ್ನಡ ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ನಾವು ಕನ್ನಡ ಮಾತಾಡಿದ ಮೇಲೆ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಇನ್ನು ಅದೆಸ್ಟೋ ಪದಗಳ ಅರ್ಥ ನಮಗೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ ನಾವೇ ಮರುನಾಮಕರಣ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿತ್ತು.
ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಕಾರಣಗಳೆನಪ್ಪ ಅಂತಾ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ , ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಗಮನಿಸಿದ್ದು, ಕನ್ನಡ ಮಾತಾಡಿದರೆ ತಮ್ಮ ದರ್ಜೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ ಅಂತ ಜನರು ಭಾವಿಸುವದು; ಆಂಗ್ಲ ಬಾಷೆಯ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೇಮ ಮತ್ತು ಬರುತ್ತದೆ ಎಂದು ತೋರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವದು ಅನ್ನಿಸಿತು.
ನಾನು ಸಮಸ್ತ ಕನ್ನಡಿಗರಲ್ಲಿ ಕೇಳಿ ಕೊಳ್ಳುವದೆನೆಂದರೆ , ನಾವು ಕನ್ನಡಿಗರು ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆ ಯಾವುದಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆಯಿಲ್ಲ. ನಾವು ನಮ್ಮ ಭಾಷೆಯನ್ನ ಗೌರವಿಸೋಣ; ಪ್ರೀತಿಸೋಣ. ಹಾಗಂತ ಇತರ ಭಾಷೆಗಳನ್ನ ದ್ವೇಷಿಸಿ ಅಂತ ನಾನು ಹೇಳುತ್ತಿಲ್ಲ , ನಮ್ಮ ಭಾಷೆ ನಮಗೆ ತಾಯಿ ಇದ್ದಂತೆ, ಅಂದರೆ ತಾಯಿಯ ಗೌರವ ಕೊಟ್ಟು ಕಾಪಾಡೋಣ.
ಸಮಸ್ತ ಕನ್ನಡ ಕುಲ ಕೋಟಿಗೆ ಕನ್ನಡ ರಾಜ್ಯೋತ್ಸವದ ಶುಭಾಶಯಗಳು.
ಸಿರಿಗನ್ನಡಂ ಗೆಲ್ಗೆ; ಸಿರಿಗನ್ನಡಂ ಬಾಳ್ಗೆ.
ನಮ್ಮ ವಾಹನಕ್ಕೆ ಕನ್ನಡ ಬಾವುಟವನ್ನ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಹೊರಟೆವು. ಅಲ್ಲಿ ಇನ್ನು ಕೆಲವು ಸ್ನೇಹಿತರು ನಮ್ಮನ್ನ ಕೂಡಿಕೊಂಡರು. ಎಲ್ಲರು ೧೦೦ಕ್ಕೆ ೧೦೦ ಪ್ರತಿಶತ ಕನ್ನಡ ಪದಗಳನ್ನೇ ಬಳಸಬೇಕೆಂದು ಮಾತಾಡಿಕೊಂಡೆವು. ಅವರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬನ ಹೆಸರು FS paatil , ಅವನಿಗೆ ಪಶಿ. ಪಾಟಿಲ್ ಅಂತ ಮರು ನಾಮಕರಣ ಮಾಡಿದೆವು.
ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರು ಒಂದಿಲ್ಲೋಮ್ಮೋ ಆಂಗ್ಲ ಪದಗಳನ್ನ ಬಳಸೇ ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದರು, ಒಬ್ಬರ ತಪ್ಪನ್ನು ಒಬ್ಬರು ಸರಿಮಾಡುತ್ತ ಸಾಗಿತ್ತು ನಮ್ಮ ಕರೀದಿ. ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಒಂದಿಲೊಂದು ಪದಗಳ ಅರ್ಥ ತಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ನೆನಪಿಗೆ ಬರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಆಗಲೇ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದು ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡ ಎಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಶುದ್ದವಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅದೆಸ್ಟು ಬೇರೆ ಬಾಷೆಗಳ ಪ್ರಭಾವಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗಿದೆ ಎಂದು. ಒಂದೂ ಆಂಗ್ಲ ಭಾಷೆಯ ಪದಗಳನ್ನ ಬಳಸದೆ ಮಾತಾಡುವ ಯಕ್ಷಗಾನ ಕಲಾವಿದರನ್ನ ನೆನಸಿಕೊಂಡೆ.
ಇನ್ನು ಅಲ್ಲಿನ ಅಂಗಡಿಯಲ್ಲಿರುವವರೆಲ್ಲ ಆಂಗ್ಲ ಬಾಷೆಯಲ್ಲೇ ನಮ್ಮನ್ನ ಸ್ವಾಗತಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರಿಗೆಲ್ಲ ಕನ್ನಡ ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ನಾವು ಕನ್ನಡ ಮಾತಾಡಿದ ಮೇಲೆ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಇನ್ನು ಅದೆಸ್ಟೋ ಪದಗಳ ಅರ್ಥ ನಮಗೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ ನಾವೇ ಮರುನಾಮಕರಣ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿತ್ತು.
ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಕಾರಣಗಳೆನಪ್ಪ ಅಂತಾ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ , ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಗಮನಿಸಿದ್ದು, ಕನ್ನಡ ಮಾತಾಡಿದರೆ ತಮ್ಮ ದರ್ಜೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ ಅಂತ ಜನರು ಭಾವಿಸುವದು; ಆಂಗ್ಲ ಬಾಷೆಯ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೇಮ ಮತ್ತು ಬರುತ್ತದೆ ಎಂದು ತೋರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವದು ಅನ್ನಿಸಿತು.
ನಾನು ಸಮಸ್ತ ಕನ್ನಡಿಗರಲ್ಲಿ ಕೇಳಿ ಕೊಳ್ಳುವದೆನೆಂದರೆ , ನಾವು ಕನ್ನಡಿಗರು ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆ ಯಾವುದಕ್ಕಿಂತ ಕಡಿಮೆಯಿಲ್ಲ. ನಾವು ನಮ್ಮ ಭಾಷೆಯನ್ನ ಗೌರವಿಸೋಣ; ಪ್ರೀತಿಸೋಣ. ಹಾಗಂತ ಇತರ ಭಾಷೆಗಳನ್ನ ದ್ವೇಷಿಸಿ ಅಂತ ನಾನು ಹೇಳುತ್ತಿಲ್ಲ , ನಮ್ಮ ಭಾಷೆ ನಮಗೆ ತಾಯಿ ಇದ್ದಂತೆ, ಅಂದರೆ ತಾಯಿಯ ಗೌರವ ಕೊಟ್ಟು ಕಾಪಾಡೋಣ.
ಸಮಸ್ತ ಕನ್ನಡ ಕುಲ ಕೋಟಿಗೆ ಕನ್ನಡ ರಾಜ್ಯೋತ್ಸವದ ಶುಭಾಶಯಗಳು.
ಸಿರಿಗನ್ನಡಂ ಗೆಲ್ಗೆ; ಸಿರಿಗನ್ನಡಂ ಬಾಳ್ಗೆ.
Wednesday, October 28, 2009
ನಮ್ಮೂರ ಸೊಬಗು :)
ದೂರದ ಬೆಟ್ಟ ಕಣ್ಣೀಗೆ ನುಣ್ಣಗೆ ಅನ್ನೋ ಹಾಗೆ, ಹಿತ್ತಲಗಿಡ ಮದ್ದಲ್ಲ ಅನ್ನೋ ಮಾತು ಅಸ್ಟೇ ಸತ್ಯ. ನಾನು ಈ ಮಾತನ್ನ ಯಾಕೆ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆಂದರೆ , ನಾವೆಲ್ಲ ಪ್ರವಾಸೀ ತಾಣಗಳನ್ನ ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಎಸ್ಟೆಸ್ಟೋದೂರ ಹೋಗುತ್ತೇವೆ; ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಮುತ್ತವೇ ಇರುವ ಸುಂದರ ಪ್ರಕ್ರತಿ ಸೊಬಗನ್ನ ಮರೆತೇ ಬಿಡುತ್ತೇವೆ. ನಿಜವಗಲೂ ನಮಗೆ ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಮುತ್ತವೇ ಇರುವ ತಾಣಗಳು ಹಾಗೂ ಅದರ ಸೌಂದರ್ಯಗಳ ಅರಿವೆ ಇರುವದಿಲ್ಲ.
ಮೊನ್ನೆ ದೀಪಾವಳಿ ಹಬ್ಬಕೆಂದು ಊರಿಗೆ ಹೋದಾಗ ನಮ್ಮ ಮನೆ, ತೋಟ, ಗದ್ದೆ ಗುಡ್ಡಗಳನ್ನ ಸುತ್ತಾಡುತ್ತಾ ತೆಗೆದ ಕೆಲವು ಪಿಕ್ಸ್:
ಮತ್ತಸ್ಟು ಚಿತ್ರಗಳಿಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿ http://picasaweb.google.com/manns.bhat/Manns_deepavali#
ಮೊನ್ನೆ ದೀಪಾವಳಿ ಹಬ್ಬಕೆಂದು ಊರಿಗೆ ಹೋದಾಗ ನಮ್ಮ ಮನೆ, ತೋಟ, ಗದ್ದೆ ಗುಡ್ಡಗಳನ್ನ ಸುತ್ತಾಡುತ್ತಾ ತೆಗೆದ ಕೆಲವು ಪಿಕ್ಸ್:
ಮತ್ತಸ್ಟು ಚಿತ್ರಗಳಿಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿ http://picasaweb.google.com/manns.bhat/Manns_deepavali#
Friday, October 16, 2009
ದೀಪಾವಳಿಯ ಶುಭಾಶಯಗಳು!!!
ಈ ವರ್ಷದ ದೀಪಾವಳಿ ಹಬ್ಬ,ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ಪ್ರತಿ ವರ್ಷದಂತಲ್ಲ , ಏನೋ ವಿಶೇಷ ಇದೆ. ದೀಪಾವಳಿ ಅಂದರೇನೇ ವಿಶೇಷೆ, ಮತ್ತೆ ಅದು ನನಗೊಬ್ಬನಿಗೇ ಹೇಗೆವಿಶೇಷ ಅಂದುಕೊಂಡ್ರಾ? ಮದುವೆಯಾದ ಮೇಲೆ ಮೊದಲ ದೀಪಾವಳಿ. ಅದಕ್ಕಾಗೇ ವಿಶೇಷ ಅಂದಿದ್ದು. ದೀಪಾವಳಿ ನಮಗೆಲ್ಲ ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಹಬ್ಬ. ಮನೆಯಲ್ಲಿವಿಜ್ರಮ್ಭಣೆಯಿಂದ ಆಚರಿಸುತ್ತೇವೆ. ಆದರೆ ಈ ಸಲ ಹಾಗಲ್ಲ , ಅಂದರೆ ಮನೆಯಲ್ಲಲ್ಲ ಮಾವನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಆಚರಿಸಬೇಕು.
ದೀಪಾವಳಿಗೆ ಇನ್ನೂ ಒಂದು ವಾರವಿದ್ದಾಗ ಯೋಚಿಸಿದೆ. ನನ್ನಾಕೆಗೆ ಏನಾದ್ರೂ ಗಿಫ್ಟ್ ಕೊಡಬೇಕು, ಮದುವೆಯಾದ ಮೇಲೆ ಮೊದಲ ದೀಪಾವಳಿ, ನನಗೂ ಹಾಗೂ ಅವಳಿಗೂ ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನ ತೆಗೆದು ಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ತಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ನೆನಪಾಗಿದ್ದು ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕ ಸಂತ್ರಸ್ತರು. ಅತೀವ್ರಸ್ಟಿಯಿಂದ ಕಷ್ಟಕ್ಕೊಳಗಾದ ಜನತೆ, ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ದೀಪಾವಳಿ ಹೇಗಿರಬಹುದೆಂದೆಲ್ಲಾ ಯೋಚಿಸಿದೆ. ತಕ್ಷಣ ನನ್ನ ನರ್ಧಾರ ಬದಲಿಸಿದೆ. ದೀಪಾವಳಿಯನ್ನ ಸಿಂಪಲೆ ಆಗಿ
ಆಚರಸಬೇಕೆಂದು ಅಂದುಕೊಂಡೆ. ನನ್ನೆಲ್ಲ ಶಾಪಿಂಗ್ ರದ್ದುಮಾಡಿದೆ.
ಅದ್ದೂರಿಯಂದ ಆಚರಿಸಿದರೆ ಮಾತ್ರ ಅದು ಹಬ್ಬವಾಗುವದಿಲ್ಲ, ಹಬ್ಬಗಳನ್ನ ಸಿಂಪಲೆ ಆಗಿ ಮನೆಯವರೊಂದಿಗೆ ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿಯೂ ಆಚರಿಸಬಹುದು. ಹಾಗೇಮಾಡುವದರಿಂದ ಅನವಸ್ಯಕವಗಿ ಮಾಡುವ ದುಂದುವೆಚ್ಚವನ್ನ ತಪ್ಪಿಸಬಹುದು. ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ನೆಮ್ಮದಿ ಹಾಗೂ ಶಾಂತಿ ಇರುತ್ತದೆ.
ಈ ದೀಪಾವಳಿ ಹಬ್ಬ ಎಲ್ಲರ ಮನೆ ಮನವನ್ನ ಬೆಳಗಲಿ. ಮುಂಬರುವ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರ ಬಾಳು ಬೆಳಗಲಿ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ
ಕಷ್ಟದಲ್ಲಿರುವ ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕದ ಜನತೆ ಹೊಸ ಬೆಳಕನ್ನ ಕಾಣುವಂತಾಗಲಿ ಎಂದು ಹಾರೈಸುತ್ತೇನೆ.
ದೀಪಾವಳಿಗೆ ಇನ್ನೂ ಒಂದು ವಾರವಿದ್ದಾಗ ಯೋಚಿಸಿದೆ. ನನ್ನಾಕೆಗೆ ಏನಾದ್ರೂ ಗಿಫ್ಟ್ ಕೊಡಬೇಕು, ಮದುವೆಯಾದ ಮೇಲೆ ಮೊದಲ ದೀಪಾವಳಿ, ನನಗೂ ಹಾಗೂ ಅವಳಿಗೂ ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನ ತೆಗೆದು ಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಅಂತೆಲ್ಲಾ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ತಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ನೆನಪಾಗಿದ್ದು ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕ ಸಂತ್ರಸ್ತರು. ಅತೀವ್ರಸ್ಟಿಯಿಂದ ಕಷ್ಟಕ್ಕೊಳಗಾದ ಜನತೆ, ಅವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ದೀಪಾವಳಿ ಹೇಗಿರಬಹುದೆಂದೆಲ್ಲಾ ಯೋಚಿಸಿದೆ. ತಕ್ಷಣ ನನ್ನ ನರ್ಧಾರ ಬದಲಿಸಿದೆ. ದೀಪಾವಳಿಯನ್ನ ಸಿಂಪಲೆ ಆಗಿ
ಆಚರಸಬೇಕೆಂದು ಅಂದುಕೊಂಡೆ. ನನ್ನೆಲ್ಲ ಶಾಪಿಂಗ್ ರದ್ದುಮಾಡಿದೆ.
ಅದ್ದೂರಿಯಂದ ಆಚರಿಸಿದರೆ ಮಾತ್ರ ಅದು ಹಬ್ಬವಾಗುವದಿಲ್ಲ, ಹಬ್ಬಗಳನ್ನ ಸಿಂಪಲೆ ಆಗಿ ಮನೆಯವರೊಂದಿಗೆ ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿಯೂ ಆಚರಿಸಬಹುದು. ಹಾಗೇಮಾಡುವದರಿಂದ ಅನವಸ್ಯಕವಗಿ ಮಾಡುವ ದುಂದುವೆಚ್ಚವನ್ನ ತಪ್ಪಿಸಬಹುದು. ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ನೆಮ್ಮದಿ ಹಾಗೂ ಶಾಂತಿ ಇರುತ್ತದೆ.
ಈ ದೀಪಾವಳಿ ಹಬ್ಬ ಎಲ್ಲರ ಮನೆ ಮನವನ್ನ ಬೆಳಗಲಿ. ಮುಂಬರುವ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರ ಬಾಳು ಬೆಳಗಲಿ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ
ಕಷ್ಟದಲ್ಲಿರುವ ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕದ ಜನತೆ ಹೊಸ ಬೆಳಕನ್ನ ಕಾಣುವಂತಾಗಲಿ ಎಂದು ಹಾರೈಸುತ್ತೇನೆ.
Friday, October 09, 2009
Cost of Living
Again one more long weekend gone. Oct 2nd Friday, Gandhi Jayanti, so this week again, we got a long weekend. This time I was thinking that why I can’t do savings even though Am getting decent salary. Got puzzled, then I started counting my last month(Sep) expenses, rent, transportation, food, shopping, bills and so on.. When it crossed 25K, I stopped counting. Oh my goodness, 25k is the expense for a month. Again start thinking where all can I minimize my expense, somehow I can manage to save 8K and rest of them are compulsory expenses.
Now 2 flash back, when I was in Belgaum, studding MCA, my whole year expense never crossed 25K. And my entire 3 year degree expense is less then this amount; even my 1 to 12th standard expense was far less then today’s my single month expense.
It depends on many factors, mainly its because of cost of living in that place. Other factors could be our life style, money value.
Again that was the time when cost of living was pretty less, and life style also so simple. Today every thing is quite expensive; our life style has also changed accordingly.
We start coping others, we start living for others and end up with 2days situation. There is so many gr8 persons like Mahatma Gandhi, Vivekananda,
They lived their life with simplicity and set the model for the others to follow.
What can we do now, sorry, what we should do; first thing, we should stop using credit cards and credit life. We should not copy others, should do what we feel good and comfortable.
One should live as simple as it could be.. what u say ???
Saturday, October 03, 2009
ಸ್ನೇಹಿತರೇ, ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕ ಕಷ್ಟದಲ್ಲಿದೆ, ನೆರವಾಗಿ!
ಶನಿವಾರ ಸಂಜೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಟಿವಿ ನೋಡ್ತಿದ್ದೆ. ಅದಾಗಲೇ ೯ ಘಂಟೆ ಆಗಿತ್ತು. ಮನೆಯಿಂದ ಫೋನ್ ಬಂತು, ಮಳೆ ಹೇಗಿದೆ ಬೆಂಗಳೂರಲ್ಲಿ ಅಂತ ವಿಚಾರಸ್ತಿದ್ರು, ಇಲ್ಲಿ ನಾರ್ಮಲ್ ಅಂದೇ, ಅಲ್ಲಿ ಕಳೆದ ಒಂದು ವಾರದಿಂದ ಸುರಿಯುತ್ತಿರೋ ಮಳೆ ಇನ್ನೂ ಮುಂದುವರಿದಿತ್ತು.
ವಾರ್ತೆ ನೋಡೋದಕ್ಕೆ ಕಷ್ಟ ಆಗ್ತಿತ್ತು, ಆದ್ರೂ ಇವತ್ತಿನ ಪರಿಸ್ತಿತಿ ನೋಡೋಣ ಅಂತ ಟಿವಿ ೯ ವಾರ್ತೆ ಹಚ್ಚಿದೆ. ಮಳೆರಾಯನ ಆರ್ಭಟ ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಹಾಗೆ ಮುಂದುವರಿದಿತ್ತು. ಭಾಗಶಃ ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕ ಜಲಾವ್ರತ್ತವಗಿತ್ತು. ಅದೆಸ್ಟೋ ಮನೆ ಮಠ ಜನ ಜಾನುವಾರು, ಶಾಲೆಕಾಲೇಜುಗಳು ನೀರಿನಲ್ಲಿ. ಪ್ರಕ್ರತಿಯ ರುದ್ರ ನರ್ತನ ಈ ಸಲ ಅದೆಲ್ಲೋ ದೂರದ ಊರಿನಲ್ಲಗಿರಲಿಲ್ಲ;ಇದು ನಮ್ಮ ಉತ್ತರ ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ.
ಟಿವಿಯಲ್ಲಿ ನೋಡುವದಕ್ಕೆ ನಮಗೇ ಇಸ್ಟೊಂದು ಕಷ್ಟ ವಾಗುತ್ತಿದೆ, ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿರುವವರ ಪಾಡೇನು ?? ಇಂತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲೂ ನಮ್ಮ ರಾಜಕಾರಿಣಿಗಳು ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ಧೂಷಣೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿರುವದನ್ನ ನೋಡಿ ಅಸಹ್ಯ ವಾಯಿತು. ಯಾಕೆ ಹೀಗೆಲ್ಲ ಆಗ್ತಿದೆ? ಒಂದು ತಿಂಗಳ ಹಿಂದಸ್ಟೇ ನಮ್ಮ ಜನ ಮಳೆಯಿಲ್ಲ ,ಕರೆಂಟ್ ಇಲ್ಲ, ಬೆಳೆ ಇಲ್ಲ ಎಂದು ಕಂಗಾಲಾಗಿದ್ದರು. ನಂತರ ಹಂದಿ ಜ್ವರ ಶುರು ಮಾಡ್ಕೊಂಡ್ತು, ಈಗ ಜೊತೆಗೆ ಅತಿವ್ರಸ್ಟಿ. ನನ್ನಿಂದ ನೋಡ್ಲಿಕ್ಕೆ ಆಗದೆ ಟಿವಿ ಬಂದು ಮಾಡಿದೆ,ನಾವು ಇಲ್ಲಿ ಟಿವಿ ಬಂದು ಮಾಡಿದ್ರೆ ಅಲ್ಲಿ ಅವ್ರ ಕಸ್ಟನು ಬಂದಗಿದ್ದಿದ್ರೆ ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿರ್ತಿತ್ತು ಅನ್ಸ್ತು.
ನಾನು ನಮ್ಮಿಂದಾದ ಅಲ್ಪ ಸಹಾಯವನ್ನ ಸಂತ್ರಸ್ತರಿಗೆ ಮಾಡೋಣ ಅಂದುಕೋತೀನಿ. ಹಾಗೆ ತಮಗೆಲ್ಲರಿಗೂ ನನ್ನ ವಿನಮ್ರ ವಿನಂತಿಯೇನೆಂದರೆ , ಕಸ್ಟದಲ್ಲಿರುವವರಿಗೆ ನೆರವಾಗಿ, ಮಾನವೀಯತೆ ಮೆರೆಯಿರಿ.
Tuesday, September 29, 2009
Time will not wait for anyone
Tin tin tinnin… Time is flowing like river… last week I was thinking about long weekend having 3days off, I will do this, I will do that bla bla bla…
But today if I look back over the past weekend; what are the things completed from my to do list? Nothing spl. More or less was like one more weekend..
Ok leave it, September month also going to complete its days. Have now started to point out the spl things which I did in this month??? Hey even its nothing yaar L
Now start looking backward, one by one month, did not find any gr8 thing. Feeling bad about it.. What and where my achievement after these my gone weekdays and weekends?? This is not the first time, am feeling nostalgic and looking backward,
Every time when I think, I will set some goals??? What happened to those goals???
Some are initiated but not continued. Some not started. Some of them could not be finalized and some forgotten… Why it has happened like this and happening for so long??
Laziness… yes.. its all because of my inherent enemy.. Lazzziness that’s why Chacha Nehru told us that laziness is our biggest enemy.
Time is not in our hand.. We cant touch the same running water at one place, similarly time also.. Every passing second we will lose very precious moment of our life..
Till 2day I was saying that, Live today like there is no tomorrow. Now am not saying that tomorrow never dies. but will say time is very precious,
Live each moment of life.. more so utilize the time.. do something productive. At the end of the day, when you look back, you should not feel that you wasted your free time..
One more thing I have to mention here is, BOD you should set the goal for the day and EOD should analyze the achievement of the day, then only we can keep the “josh” alive in ourself.
Otherwise again its the same old story.. But time will not wait for anyone..
But today if I look back over the past weekend; what are the things completed from my to do list? Nothing spl. More or less was like one more weekend..
Ok leave it, September month also going to complete its days. Have now started to point out the spl things which I did in this month??? Hey even its nothing yaar L
Now start looking backward, one by one month, did not find any gr8 thing. Feeling bad about it.. What and where my achievement after these my gone weekdays and weekends?? This is not the first time, am feeling nostalgic and looking backward,
Every time when I think, I will set some goals??? What happened to those goals???
Some are initiated but not continued. Some not started. Some of them could not be finalized and some forgotten… Why it has happened like this and happening for so long??
Laziness… yes.. its all because of my inherent enemy.. Lazzziness that’s why Chacha Nehru told us that laziness is our biggest enemy.
Time is not in our hand.. We cant touch the same running water at one place, similarly time also.. Every passing second we will lose very precious moment of our life..
Till 2day I was saying that, Live today like there is no tomorrow. Now am not saying that tomorrow never dies. but will say time is very precious,
Live each moment of life.. more so utilize the time.. do something productive. At the end of the day, when you look back, you should not feel that you wasted your free time..
One more thing I have to mention here is, BOD you should set the goal for the day and EOD should analyze the achievement of the day, then only we can keep the “josh” alive in ourself.
Otherwise again its the same old story.. But time will not wait for anyone..
Tuesday, September 22, 2009
ATM receipts
Today morning I visited Canara bank ATM nearby my house. The 1 thing that captured my mind is dustbin placed next to ATM machine.
Interesting thing here is that dustbin was surrounded by lots of receipts but dustbin was actually empty. Am surprised for the peoples who use ATM are usually educated one, they don’t have common sense that they should drop the teared receipts in dustbin after checking the balance, not outside the dustbin.
Second interesting point to note is that in an ATM machine, you have balance enquiry option (free of cost like receipts). Here my question is to people, who don’t want electronic balance enquiry option and still go for the receipts, should not throw them outside dustbin.
My humble request here to all is:
Please utilize our limited resources properly (Save Trees for Mother Nature and our kids) and save that for next generation to use.
Interesting thing here is that dustbin was surrounded by lots of receipts but dustbin was actually empty. Am surprised for the peoples who use ATM are usually educated one, they don’t have common sense that they should drop the teared receipts in dustbin after checking the balance, not outside the dustbin.
Second interesting point to note is that in an ATM machine, you have balance enquiry option (free of cost like receipts). Here my question is to people, who don’t want electronic balance enquiry option and still go for the receipts, should not throw them outside dustbin.
My humble request here to all is:
Please utilize our limited resources properly (Save Trees for Mother Nature and our kids) and save that for next generation to use.
ಹಳೆಯ ಹವ್ಯಕ ಪದಗಳು
ನಾನು ಇಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಹಳೆಯ ಕಾಲದ ಹವ್ಯಕ ಪದಗಳನ್ನು ನೆನಪಿಸಿ ಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.
ಮಾಡ್ಗುಳಿ - ಗೊಡೆಯಲ್ಲಿರುವ ಸಿಲ್ಪು
ನಾಗನ್ ದ್ಗೆ - ಬಾಗಿಲ ಮೇಲೆ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳನ್ನ ಇಡುವ ಮರದ ಹಲಿಗೆ
ಅಬ್ಬಿಕುಳಿ - ಬಚ್ಛಲು ಮನೆ
ಮಿoದ್ಕಾ - ಸ್ನಾನ ಮಾಡು
ಚಿಮ್ಣಿ - ಸೀಮೆ ಎಣ್ಣೆ ದೀಪ
ಬಾಳ್ ಮಾಡಿ - ಹೆಚ್ಚಾಗಿ
ಉಡ್ಕೊಕ್ಕೆ - ಕ‌ತ್ತಿ ಇಡ‌ಲು ಸೊoಟ‌ಕ್ಕೆ ಕ‌ಟ್ಟುವದು
ದ‌ಣ್ಕ್ ಲು - ದ‌ನ ಕ‌ಟ್ಟುವ ಕoಬ
ದಾoಬು - ದ‌ನ ಕ‌ಟ್ಟುವ ಹ‌ಗ್ಗ
ಸ‌ರ್ಗೊಲು,ದ‌ಡ್ಪೆ- ಗೇಟು
ಮಾಣಿ - ಹುಡುಗ
ಕೂಸು - ಹುಡುಗಿ
ಹೊಡಚಲು - ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ಕಂಬಳಿ ಒಣಗಿಸಲು ಬೆಂಕಿ ಹಾಕುವ ಜಾಗ
ಮಾಳ - ಗದ್ದೆ ಕಾಯುವ ಸ್ತಳ.
ಮಾಡ್ಗುಳಿ - ಗೊಡೆಯಲ್ಲಿರುವ ಸಿಲ್ಪು
ನಾಗನ್ ದ್ಗೆ - ಬಾಗಿಲ ಮೇಲೆ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳನ್ನ ಇಡುವ ಮರದ ಹಲಿಗೆ
ಅಬ್ಬಿಕುಳಿ - ಬಚ್ಛಲು ಮನೆ
ಮಿoದ್ಕಾ - ಸ್ನಾನ ಮಾಡು
ಚಿಮ್ಣಿ - ಸೀಮೆ ಎಣ್ಣೆ ದೀಪ
ಬಾಳ್ ಮಾಡಿ - ಹೆಚ್ಚಾಗಿ
ಉಡ್ಕೊಕ್ಕೆ - ಕ‌ತ್ತಿ ಇಡ‌ಲು ಸೊoಟ‌ಕ್ಕೆ ಕ‌ಟ್ಟುವದು
ದ‌ಣ್ಕ್ ಲು - ದ‌ನ ಕ‌ಟ್ಟುವ ಕoಬ
ದಾoಬು - ದ‌ನ ಕ‌ಟ್ಟುವ ಹ‌ಗ್ಗ
ಸ‌ರ್ಗೊಲು,ದ‌ಡ್ಪೆ- ಗೇಟು
ಮಾಣಿ - ಹುಡುಗ
ಕೂಸು - ಹುಡುಗಿ
ಹೊಡಚಲು - ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ಕಂಬಳಿ ಒಣಗಿಸಲು ಬೆಂಕಿ ಹಾಕುವ ಜಾಗ
ಮಾಳ - ಗದ್ದೆ ಕಾಯುವ ಸ್ತಳ.
ಕೆಳಗಿನ ಪದಗಳ ಅರ್ಥ ಗೊತ್ತಿದ್ರೆ ಹೇಳಿ :)
ಬೆಲಗು :-
ಮೆತ್ತು :-
ಚಿಟ್ಟೆ :-
ಬಿಸ್ಕಲು :-
ಗೊತ್ತಯ್ದಿಲ್ಲೇ ಅಂದ್ರೆ ಹೇಳ್ತೆ ಕಡಿಗೆ ..ನಿಂಗೋಕೆ ಗೊತ್ತಿರೋ ಹಳೆಯ ಶ‌ಬ್ಧಗ‌ಳ‌ನ್ನೂ ಹೇಳಿ..
Monday, September 21, 2009
ಕಾಮಾಲೆ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಜ‌ಗ‌ತ್ತೇ ಅರಿಶಿನ ಕಾಣುತ್ತದೆಯಂತೆ ...:(
ಬಹಳ ದಿನಗಳ ನಂತರ ನನ್ನ ವಯಕ್ತಿಕ ಈ-ಮೇಲ್ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ, ಬೆಂಗಳುರಿನ ಹವ್ಯಕ ಗುಂಪೊಂದರಲ್ಲಿ ಚ‌ರ್ಚೆಯಾಗುತ್ತಿದ್ದ ವಿಷಯ , ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಪರಮ ಪೂಜ್ಯ ಗುರುಗಳಾದ ರಾಘವೇಶ್ವರ ಸ‌ರ‌ಸ್ವತಿ ಸ್ವಾಮಿಗಳ ಬಗೆಗೆ. ಇದನ್ನ ನೋಡಿ ನನಗೆ ನಮ್ಮವರ ಬಗ್ಗೆ ದುಃಖದ ಜೊತೆಗೆ ಅಸಹ್ಯ ವಾಯಿತು. ಇಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯಾವಂತ , ಸಮಾಜದ ಘಣ್ಯರು, ತುಂಬಾ ಕೆಳ‌ಮ‌ಟ್ಟದ‌ಲ್ಲಿ ಚರ್ಚಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಇವ‌ರುಗ‌ಳೆಲ್ಲ ಬೆರೊಬ್ಬರ‌ನ್ನ ದೂರುವ‌ದು ಹಾಗು ತ‌ಮ್ಮನ್ನ ಸಮರ್ತಿಸಿಕೋಳೊದಕ್ಕೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಆಸಕ್ತಿ ತೋರುತ್ತಿದ್ದರೇ ಹೊರತು ಸಮಾಜದ ಒಳಿತಿಗೆ ಯಾರಿಗೂ ಚಿಂತೆ ಇದ್ದಂತೆ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ಆಕ್ಷಣ ನನಗೆ ಅನಿಸಿದ್ದು ಅನೆಯನ್ನ ಕಾಣದೆ ಇದ್ದ ನಾಲ್ವರು ಕುರುಡರು, ಆನೆಯ ಕಾಲು, ಕಿವಿ, ಸೊಂಡಿಲು , ಬಾಲ ಸ್ಪರ್ಶ ಮಾಡಿ ಅನೆ ಹಗ್ಗದ ಹಾಗಿದೆ, ಕಂಭದ ಹಾಗಿದೆ ಅಂತೆಲ್ಲ ಹೇಳಿದ ಕಥೆ ನೆನಪಾಯ್ತು. ಪೂಜ್ಯರು ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಆಚಾರ ವಿಚಾರಕಿಂತ ಬಹಳ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿರುವವರು, ಸಮಾಜದ ಒಳಿತಿಗಾಗಿ ಶ್ರಮಿಸುತ್ತಿರುವವರು. ಅವರ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ನಾವು ಚರ್ಚಿಸುವದು, ಕುರುಡರು ಆನೆಯನ್ನು ವರ್ಣಿಸಿದಂತೆ ಅನಿಸಿತು. ನಾವೆಲ್ಲಾ ನಮ್ಮ ಜವಾಭ್ದಾರಿಗಳನ್ನ ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಸಮಾಜದ ಘನತೆ ಗೌರವಗಳನ್ನ ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿಯುವ ಕೆಲಸ ಮಾಡಬೇಕು. ಆಗದಿದ್ದರೆ ಸುಮ್ಮನಿರಬೇಕು , ಹಾಳುಮಾಡೊ ಕೆಲಸ ಮಾಡಬಾರದು ಅನ್ನಿಸಿತು.
Wednesday, September 16, 2009
ನಮ್ಮ ಮನೆ (Namma Mane)
ಇದು ನಮ್ಮ ಮನೆ. ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ಹೇಳೋದಾದರೆ ಸ್ವರ್ಘ. ಬೋಳಗುಡ್ಡೆ, ಯೆಲ್ಲಾಪುರ ತಾಲೂಕಿನ ಬಿಸ್ಗೋಡ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿದೆ. ಹಚ್ಚ ಹಸಿರು ತೋಟ ಗುಡ್ಡಗಳ ನಡುವೆ ಇದೆ. ಕಟ್ಟಿದ್ದು ೧೯೭೬ರರಲ್ಲಿ. ನಾನು ಹುಟ್ಟಿದ ಸ್ತಳ; ಬಾಲ್ಯದ ದಿನಗಳನ್ನ ಕಳೆದ ಸ್ಥಳ. ಧಾರವಾಡಕ್ಕೆ ಪದವಿ ಓದಲು ಹೋದಾಗ ಇರಬೇಕು ನಾನು ಮನೆಯಿಂದ ಮೊದಲ ಬಾರಿ ಹೊರಗಡೆ ಹೋಗಿದ್ದು. ನಂತರದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಮನೆಗೆ ಹೊಗಿಬರುವದು. ತಿಂಗಳಿಗೋ ೨ ತಿಂಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ. ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಹೊರಗಿನ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನ ಮರೆತೇ ಬಿಡುತ್ತೇನೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಹಿರಿಯರು ಹೇಳೋದಿರಬೇಕು , "ಜನನಿ ಜನ್ಮ ಭೂಮಿಸ್ಚ ಸ್ವರ್ಘಾದಪಿ ಘರೀಯಸಿ" ಅಂತ .Thursday, September 25, 2008
My Journey...
ಬಹಳ ದಿನಗಳಾಯ್ತು ಏನಾದ್ರು ಬರಿಯೋಣ ಅಂತ ಅಂದುಕೊಳ್ತಾ ಇದ್ದೆ ಅದಕ್ಕೆ ಇಂದು ಸಮಯ ಸಿಕ್ತು.ಬರಿಯೋದೆಲ್ಲ ಹೌದು ಆದ್ರೆ ಏನು ಬರಿಯೋದು ಅಂತ ಯೋಚಿಸದೆ ಸ್ಟಾರ್ಟ್ ಮಾದುತ್ತಿದ್ದೇನೆ .. ನೋಡೋಣ ಇದು ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿ ತಲುಪೊತ್ತೆ ಅಂತ...ನನ್ನಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುವಂತದ್ದು ಏನು ಇಲ್ಲ.. ಆದರೂ ನಾನು ನಡೆದು ಬಂದ ದಾರಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಕ್ಕದಾಗಿ ಬರೆಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತೇನೆ...
ಯಲ್ಲಾಪುರ ತಾಲೂಕಿನ ಬಿಸ್ಗೋಡು ಎನ್ನೋ ಪುಟ್ಟ ಗ್ರಾಮ ಅಲ್ಲಿ ಬೋಳ್ಗುಡ್ಡೆ ಅನ್ನೋ ತುಂಬಿದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯ ಕಳದಿದ್ದು, ಅಣ್ಣ ದತ್ತಾತ್ರೇಯ, ತಂಗಿ ಸಾವಿತ್ರಿ , ಅಪ್ಪ ಶಿವರಾಮ ಭಟ್ , ಅಮ್ಮ ಸೀತಾ ಭಟ್ ಹಾಗು ಅಜ್ಜ ಅಜ್ಜ್ಜಿಯರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ. ಉದ್ಯೋಗ ಕ್ರಷಿ. ಮುಖ್ಯ ಬೆಳೆ ಅಡಿಕೆ,ತೆಂಗು,ಬಾಳೆ ಹಾಗು ಬತ್ತ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರ ಪ್ರೀತಿಯವನಾಗೆ ಹೊರಗಿನ ಪ್ರಪಂಚದ ಅರಿವಿಲ್ಲದಂತೆ ಬಾಲ್ಯವನ್ನು ಕಳೆದೆ. ೧೦ ನೇ ತರಗತಿಯ ವರೆಗಿನ ವಿಧ್ಯಾಬ್ಯಾಸ ಎಲ್ಲ ಬಿಸಗೋಡಿನಲ್ಲೇ ಮುಗಿಯಿತು. ನಂತರದ ೨ ವರ್ಷ 2nd PU. ಓದಿದ್ದು ಯಲ್ಲಾಪುರದಲ್ಲಿ.
ಮೊದಲ ಸಲ ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಗಡೆ ಹೋಗಿದ್ದು BSc. ಓದೋದಕ್ಕೆ ಧಾರವಾಡಕ್ಕೆ ಹೋದಾಗ.. ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಮನೆ ಬಿಟ್ಟು ೧ ದಿನವು ಹೊರಗಡೆ ಉಳಿದದ್ದೇ ಇಲ್ಲ.. ಯಾರದೇ ನೆಂಟರು/ಗೆಳೆಯರ ಮನೆಗೂ ಹೋಗಿದ್ದು ಬಹಳ ಕಡಿಮೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಇರಬೇಕು ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸದಲ್ಲಿ ಸೈ ಅನಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ನಾನು ಇಲ್ಲಿ ಮೊದಲಬಾರಿಗೆ ಓದಿನಕಡೆ ಅಷ್ಟಾಗಿ ಗಮನ ಕೊಡಲಿಲ್ಲ. ಆದರು ಹೇಗೋ ಗೆಳಯರ ಸಹಾಯದಿಂದ ಡಿಗ್ರಿ ಮೂರೇ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಮುಗಿಸಿದೆ. ಧಾರವಾಡ ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ಬಹಳಷ್ಟು ವಿಷಯವನ್ನ ಕಲಿಸಿಕೊಟ್ಟ ಸ್ಥಳ. ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ನಾನು ಹೊರಜಗತ್ತನ್ನು ನೋಡಿದಂತಹ ಸ್ಥಳ. ಅದಕ್ಕೆ ಇರಬೇಕು ನಮ್ಮೂರಿನ ನಂತರ ನಾನು ಇಷ್ಟ ಪಡುವಂತಹ ಸ್ಥಳ ಇದು.
ನಾನು MCA ಓದಿದ್ದು ಬೆಳಗಾವಿಯ KLE ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ವಿದ್ಯಾ ಸೌಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ. ನನಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಏನೂ ತೊಂದರೆ ಅನ್ನಿಸಲಿಲ್ಲ.. ನಾನು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬರುವಾಗ ನನಗಾಗಲೇ ನನ್ನ ತಪ್ಪಿನ ಅರಿವಾಗಿತ್ತು. ನಾನು ಇಲ್ಲಿ ಓದಿನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಶ್ರದ್ದೆ ವಹಿಸಿದೆ, ಉತ್ತಮ ಶ್ರೇಣಿಯಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಪಾಸಾದೆ.ನಾನು ಇಲ್ಲಿ ಗಳಿಸಿದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಆಸ್ತಿ ಎಂದರೆ ನನ್ನ ಗೆಳೆಯರು. ಜೀವದ ಗೆಳೆಯರು.. ಜೀವಕ್ಕೆ ಜೀವ ಕೊಡುವಂತವರು..
ಬೆಳಗಾವಿಯಿಂದ ನೇರ ಬಂದಿದ್ದು ಬೆಂಗಳೊರಿಗೆ. ಮೊದಲ ಬಾರಿ ಏನೇನೋ ನಿರೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ರಾಜಧಾನಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದೆ. ಅತ್ತಮ ಅಂಕಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಿದ್ದೇನೆ, ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಏನು ಮೋಷ ಇಲ್ಲ ಅಂದು ಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಇಸ್ಟೆಲ್ಲಾ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಬಂದ ನಮಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಮೊದಲು ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಕೇವಲ ನಿರಾಶೆ,ಹತಾಶೆ... ಕೆಲಸವಿಲ್ಲದೆ ಕಳೆದಂತಹ ಆ ದಿನಗಳು, ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಮರೆಯಲಾರದಂಥ ದಿನಗಳು. ಇಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ನನ್ನ ಸಹಾಯಕ್ಕೆ ನಿಂತವರು ಅದೇ ನನ್ನ ಗೆಳೆಯರು..
ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ನಾನು ಕೆಲಸ ಸೇರಿದ್ದು ಅಪೂರ್ವ ಇನ್ಫೊ ಸಿಸ್ಟಂ ಅನ್ನೋ ಜಯನಗರದ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಕಂಪನಿಯಲ್ಲಿ. ನನ್ನಪಾಲಿಗೆ ಹೇಳಬೇಕಾದರೆ Well beginning is half done ಅನ್ನೋ ಹಾಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ತಡವಾದರೂ ಉತ್ತಮ ಪ್ರಾರಂಭವೇ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಇಲ್ಲಿ ಸೇರಿ ಮೂರನೇ ತಿಂಗಳಿಗೆ ನನಗೆ ಸಿಕ್ಕ ಮೊದಲ ಸಂಭಾವನೆ ರೂ. ೩೦೦೦. ನನಗೆ ಕೊಟ್ಟ ಕೆಲಸವನ್ನ ಶ್ರದ್ದೆಯಿಂದ ಮಾಡಿದೆ, ಬಹಳಸ್ತು ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಕಲಿತೆ. ಇದು ನನ್ನ ಎಲ್ಲ ಮುಂದಿನ ಸಾಧನೆಗೆ ಅಡಿಪಾಯವಾಯ್ತು ಅನ್ನೋದಕ್ಕೆ ಎರಡು ಮಾತಿಲ್ಲ.
ಇಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದಿನ journey ದುಬೈಗೆ, ಪೆರೋಟ ಸಿಸ್ಟೆಮ್ಸ್ ಅನ್ನೋ ಕಂಪನಿಗೆ ಸೇರಿದ ಒಂದೇ ವಾರದಲ್ಲಿ ದುಬೈಗೆ ಪ್ರಯಾಣ , ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ವಿದೇಶ ಪ್ರಯಾಣ ತುಂಬಾನೇ ಹೆದರಿಕೆ ಇತ್ತು. ಆದ್ರೆ ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ಇದು ಇನ್ನೊಂದು ಬೆಂಗಳೊರೆ ಆಗಿ ಹೋಯ್ತು. ದುಬೈ ನ Emirats airline ನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ. ಇದು ಪ್ರಪಂಚದ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಶಿದ್ದ ವಿಮಾನಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು. ಇಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರು ನಮ್ಮವರೇ, ಅದರಲ್ಲೂ ನನ್ನಂತಹ ಹುಡುಗರ ದೊಡ್ಡ ಗುಂಪೇ ಅಲ್ಲಿತ್ತು. ಬಿಡುವಿನ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸಮೀಪದ ಎಲ್ಲ ಪ್ರದೇಶಗಳಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಇಂದಿಗೂ ಇವೆಲ್ಲ ನನಗೆ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಟ್ಟಿದಂತಿದೆ. ನನಗೆ ಈ ದುಬೈನ ಒಂದು ವರ್ಷದ ಅವಧಿ ಒಂದು ಇತಿಹಾಸಿಕ ತಿರುವು. ಅಲ್ಲಿ ನನ್ನನ್ನು ಮನೆಯನ್ನೇ ಮರೆಯುವಂತೆ ಆದರಾತಿಥ್ಯ ನೀಡಿದ, ಅಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ ಹವ್ಯಕ ಮಿತ್ರರನ್ನು ನಾನೆಂದೂ ಮರೆಯಲು ಸಾದ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ.
ಯಲ್ಲಾಪುರ ತಾಲೂಕಿನ ಬಿಸ್ಗೋಡು ಎನ್ನೋ ಪುಟ್ಟ ಗ್ರಾಮ ಅಲ್ಲಿ ಬೋಳ್ಗುಡ್ಡೆ ಅನ್ನೋ ತುಂಬಿದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯ ಕಳದಿದ್ದು, ಅಣ್ಣ ದತ್ತಾತ್ರೇಯ, ತಂಗಿ ಸಾವಿತ್ರಿ , ಅಪ್ಪ ಶಿವರಾಮ ಭಟ್ , ಅಮ್ಮ ಸೀತಾ ಭಟ್ ಹಾಗು ಅಜ್ಜ ಅಜ್ಜ್ಜಿಯರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ. ಉದ್ಯೋಗ ಕ್ರಷಿ. ಮುಖ್ಯ ಬೆಳೆ ಅಡಿಕೆ,ತೆಂಗು,ಬಾಳೆ ಹಾಗು ಬತ್ತ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರ ಪ್ರೀತಿಯವನಾಗೆ ಹೊರಗಿನ ಪ್ರಪಂಚದ ಅರಿವಿಲ್ಲದಂತೆ ಬಾಲ್ಯವನ್ನು ಕಳೆದೆ. ೧೦ ನೇ ತರಗತಿಯ ವರೆಗಿನ ವಿಧ್ಯಾಬ್ಯಾಸ ಎಲ್ಲ ಬಿಸಗೋಡಿನಲ್ಲೇ ಮುಗಿಯಿತು. ನಂತರದ ೨ ವರ್ಷ 2nd PU. ಓದಿದ್ದು ಯಲ್ಲಾಪುರದಲ್ಲಿ.
ಮೊದಲ ಸಲ ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಗಡೆ ಹೋಗಿದ್ದು BSc. ಓದೋದಕ್ಕೆ ಧಾರವಾಡಕ್ಕೆ ಹೋದಾಗ.. ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಮನೆ ಬಿಟ್ಟು ೧ ದಿನವು ಹೊರಗಡೆ ಉಳಿದದ್ದೇ ಇಲ್ಲ.. ಯಾರದೇ ನೆಂಟರು/ಗೆಳೆಯರ ಮನೆಗೂ ಹೋಗಿದ್ದು ಬಹಳ ಕಡಿಮೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಇರಬೇಕು ಮೊದಲಿನಿಂದಲೂ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸದಲ್ಲಿ ಸೈ ಅನಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ನಾನು ಇಲ್ಲಿ ಮೊದಲಬಾರಿಗೆ ಓದಿನಕಡೆ ಅಷ್ಟಾಗಿ ಗಮನ ಕೊಡಲಿಲ್ಲ. ಆದರು ಹೇಗೋ ಗೆಳಯರ ಸಹಾಯದಿಂದ ಡಿಗ್ರಿ ಮೂರೇ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಮುಗಿಸಿದೆ. ಧಾರವಾಡ ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ಬಹಳಷ್ಟು ವಿಷಯವನ್ನ ಕಲಿಸಿಕೊಟ್ಟ ಸ್ಥಳ. ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ನಾನು ಹೊರಜಗತ್ತನ್ನು ನೋಡಿದಂತಹ ಸ್ಥಳ. ಅದಕ್ಕೆ ಇರಬೇಕು ನಮ್ಮೂರಿನ ನಂತರ ನಾನು ಇಷ್ಟ ಪಡುವಂತಹ ಸ್ಥಳ ಇದು.
ನಾನು MCA ಓದಿದ್ದು ಬೆಳಗಾವಿಯ KLE ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ವಿದ್ಯಾ ಸೌಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ. ನನಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಏನೂ ತೊಂದರೆ ಅನ್ನಿಸಲಿಲ್ಲ.. ನಾನು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬರುವಾಗ ನನಗಾಗಲೇ ನನ್ನ ತಪ್ಪಿನ ಅರಿವಾಗಿತ್ತು. ನಾನು ಇಲ್ಲಿ ಓದಿನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಶ್ರದ್ದೆ ವಹಿಸಿದೆ, ಉತ್ತಮ ಶ್ರೇಣಿಯಲ್ಲಿ ಕೂಡ ಪಾಸಾದೆ.ನಾನು ಇಲ್ಲಿ ಗಳಿಸಿದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಆಸ್ತಿ ಎಂದರೆ ನನ್ನ ಗೆಳೆಯರು. ಜೀವದ ಗೆಳೆಯರು.. ಜೀವಕ್ಕೆ ಜೀವ ಕೊಡುವಂತವರು..
ಬೆಳಗಾವಿಯಿಂದ ನೇರ ಬಂದಿದ್ದು ಬೆಂಗಳೊರಿಗೆ. ಮೊದಲ ಬಾರಿ ಏನೇನೋ ನಿರೀಕ್ಷೆಯನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ರಾಜಧಾನಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದೆ. ಅತ್ತಮ ಅಂಕಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಿದ್ದೇನೆ, ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಏನು ಮೋಷ ಇಲ್ಲ ಅಂದು ಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಇಸ್ಟೆಲ್ಲಾ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಬಂದ ನಮಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಮೊದಲು ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಕೇವಲ ನಿರಾಶೆ,ಹತಾಶೆ... ಕೆಲಸವಿಲ್ಲದೆ ಕಳೆದಂತಹ ಆ ದಿನಗಳು, ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಮರೆಯಲಾರದಂಥ ದಿನಗಳು. ಇಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ನನ್ನ ಸಹಾಯಕ್ಕೆ ನಿಂತವರು ಅದೇ ನನ್ನ ಗೆಳೆಯರು..
ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ನಾನು ಕೆಲಸ ಸೇರಿದ್ದು ಅಪೂರ್ವ ಇನ್ಫೊ ಸಿಸ್ಟಂ ಅನ್ನೋ ಜಯನಗರದ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಕಂಪನಿಯಲ್ಲಿ. ನನ್ನಪಾಲಿಗೆ ಹೇಳಬೇಕಾದರೆ Well beginning is half done ಅನ್ನೋ ಹಾಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ತಡವಾದರೂ ಉತ್ತಮ ಪ್ರಾರಂಭವೇ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಇಲ್ಲಿ ಸೇರಿ ಮೂರನೇ ತಿಂಗಳಿಗೆ ನನಗೆ ಸಿಕ್ಕ ಮೊದಲ ಸಂಭಾವನೆ ರೂ. ೩೦೦೦. ನನಗೆ ಕೊಟ್ಟ ಕೆಲಸವನ್ನ ಶ್ರದ್ದೆಯಿಂದ ಮಾಡಿದೆ, ಬಹಳಸ್ತು ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಕಲಿತೆ. ಇದು ನನ್ನ ಎಲ್ಲ ಮುಂದಿನ ಸಾಧನೆಗೆ ಅಡಿಪಾಯವಾಯ್ತು ಅನ್ನೋದಕ್ಕೆ ಎರಡು ಮಾತಿಲ್ಲ.
ಇಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದಿನ journey ದುಬೈಗೆ, ಪೆರೋಟ ಸಿಸ್ಟೆಮ್ಸ್ ಅನ್ನೋ ಕಂಪನಿಗೆ ಸೇರಿದ ಒಂದೇ ವಾರದಲ್ಲಿ ದುಬೈಗೆ ಪ್ರಯಾಣ , ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ವಿದೇಶ ಪ್ರಯಾಣ ತುಂಬಾನೇ ಹೆದರಿಕೆ ಇತ್ತು. ಆದ್ರೆ ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ಇದು ಇನ್ನೊಂದು ಬೆಂಗಳೊರೆ ಆಗಿ ಹೋಯ್ತು. ದುಬೈ ನ Emirats airline ನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ. ಇದು ಪ್ರಪಂಚದ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಶಿದ್ದ ವಿಮಾನಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು. ಇಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರು ನಮ್ಮವರೇ, ಅದರಲ್ಲೂ ನನ್ನಂತಹ ಹುಡುಗರ ದೊಡ್ಡ ಗುಂಪೇ ಅಲ್ಲಿತ್ತು. ಬಿಡುವಿನ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸಮೀಪದ ಎಲ್ಲ ಪ್ರದೇಶಗಳಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಇಂದಿಗೂ ಇವೆಲ್ಲ ನನಗೆ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಟ್ಟಿದಂತಿದೆ. ನನಗೆ ಈ ದುಬೈನ ಒಂದು ವರ್ಷದ ಅವಧಿ ಒಂದು ಇತಿಹಾಸಿಕ ತಿರುವು. ಅಲ್ಲಿ ನನ್ನನ್ನು ಮನೆಯನ್ನೇ ಮರೆಯುವಂತೆ ಆದರಾತಿಥ್ಯ ನೀಡಿದ, ಅಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ ಹವ್ಯಕ ಮಿತ್ರರನ್ನು ನಾನೆಂದೂ ಮರೆಯಲು ಸಾದ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ.
Thursday, May 01, 2008
Subscribe to:
Posts (Atom)